Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/131 E. 2013/137 K. 15.07.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/131
KARAR NO : 2013/137
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 12. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 28.04.2009
Sayısı : 396-240

Sanıklar … ve … hakkında Kocaeli Cumhuriyet Başsavcılığının 05.07.2007 gün ve 4364-2034 ile 26.01.2009 gün ve 634-309 sayılı iddianameleriyle imar kirliliğine neden olmak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 184/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davalarının birleştirilerek yapılan yargılaması sonucunda, Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesince 28.04.2009 gün ve 396-240 sayı ile; sanık … hakkında 26.01.2009 tarihli iddianame ile açılan kamu davasının CMK’nun 223/7. maddesi uyarınca reddine, sanıklar … ve … haklarında 05.07.2007 tarihli iddianame ile açılan kamu davasının ise TCK’nun 184/5 ve CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmiştir.
Hükmün katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.11.2012 gün ve 23613-26941 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. Maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 12. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 04.06.2013 gün ve 3778 – 15093 sayı ile;
“Sevk ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunun, 6110 sayılı Kanunla değişik Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamelerde eylem; arazide korunması gerekli taşınmaz kültür varlığı olarak tescilli tümülüs bulunduğu için tadilat izni verilmediği, buna rağmen tadilat ve ilave inşaat yapıldığının belirtilmesi karşısında, hem 5237 sayılı TCK’nun 184. maddesinde düzenlenen “imar kirliliğine neden olma”, hem de 2863 sayılı Kanunun 65/a maddesinde düzenlenen “korunması gerekli taşınmaz kültür varlığının zarara uğramasına neden olma” suçlarına uyabilecek şekilde anlatılmıştır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 1 sayılı kararına göre, imar kirlilliğine neden olma suçundan açılan davaların temyiz incelemesi görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine, 2863 sayılı Kanunundan kaynaklanan işlere bakma görevi ise 12. Ceza Dairesine aittir.
İmar kirliliğine neden olma suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 184. maddesinde bir yıldan beş yıla kadar hapis; korunması gerekli taşınmaz kültür varlığının zarara uğramasına neden olma suçunun cezası ise 2863 sayılı Kanunun 65/a maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para olarak öngörülmüştür. İddianamedeki anlatımın her iki suça uyabilecek şekilde olduğu ve korunması gerekli taşınmaz kültür varlığının zarara uğramasına neden olma suçunun daha ağır ceza gerektirdiği de göz önüne alındığında, temyiz incelemesinin Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması daha isabetli olacaktır.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin, Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 12. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 04.06.2013 gün ve 3778-15093 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.