YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/120
KARAR NO : 2013/126
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 13 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 15.03.2012
Sayısı : 494-218

Sanık hakkında Karşıyaka Cumhuriyet Başsavcılığının 04.04.1996 gün ve 1090-1083 sayılı iddianamesi ile; hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesince 09.08.1996 gün ve 379-911 sayı ile;
Sanığın 765 sayılı TCK’nun 493/1, 522/1, 55/3 ve 59. maddeleri uyarınca 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 20.01.1997 gün ve 815-39 sayı ile onanmasına karar verilmiştir.
5237 sayılı TCK’nun yürürlüğe girmesiyle uyarlama talep edilmesi üzerine Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesince 11.05.2006 gün ve 85-437 sayı ile; 5237 sayılı TCK’nun sanık lehine olmadığı gerekçesiyle yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün hükümlü müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 19.11.2007 gün ve 20262-12337 sayı ile;
“1- 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün bulunması için önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması sırasında, 5237 sayılı TCY’nın 31. Maddesinin 2. Ve 3. Fıkralarında 5377 sayılı Yasanın 5. maddesiyle yapılan değişiklikten önce yüklenen suçun işlenmiş olması nedeniyle, sanık yararına olarak indirim oranının 1/2 olarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, mahkemece 1/3 oranında indirim yapılabileceğinden söz edilmesi,
2- Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1,522/1,55/3. maddeleriyle hükümden sonra 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY’nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 31/3, 62/1, 116/2-4,31/3,62/1,50/1,151/1,31/3,62/1. Maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucunda anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olduğunun göz önüne alınması gerekliliği,
3- Sanık hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Yasasının 23-24. maddelerinin gözetilmesi zorunluluğu” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesince 06.06.2008 gün ve 56-434 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay 22 gün hapis, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı kanunun 116/4, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis, mala zarar verme suçundan ise aynı kanunun 151/1, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün hükümlü müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 06.10.2011 gün ve 7755-2284 sayı ile; hırsızlık suçundan kurulan hükmün düzeltilerek onanmasına, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından ise,
“1- 18 yaşını doldurmayan hükümlü hakkında konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hükmedilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın 5237 sayılı TCK’nın 50/3 maddesi geregince aynı yasanın 50. maddesindeki adli para cezası veya seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olan hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/4. maddesine aykırı olarak 53/1. maddesinin uygulanmasına hükmedilmesi” isabetsizliklerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesince 15.03.2012 gün ve 494-218 sayı ile; sanığın konut dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nun 116/4, 31/3, 62, 50/4 ve 52. maddeleri uyarınca 3000 Lira adli para, mala zarar verme suçundan ise aynı kanunun 151/1, 31/3, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 1000 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün hükümlü müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 26.12.2012 gün ve 23703-28293 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, uygulamaya, temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2012 tarih, 2012/1 sayılı kararına göre işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 15.05.2013 gün ve 5759-15022 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 06.10.2011 tarih, 2011/7755 Esas ve 2011/2284 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin esastan incelenmiş olmasına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi 13. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 13. ve 4. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı yeni iş bölümünün “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır” denildikten sonra 2. maddesinde;
“İstisnalar dışında; bu iş bölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyanın daha önce Yargıtay 13. Ceza Dairesince incelenerek 06.10.2011 gün ve 7755-2284 sayı ile, bir kısım hükümlerin onanmasına, bir kısım hükümlerin ise bozulmasına karar verildiği ve tebliğname tarihinin 23.10.2012 olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi Yargıtay 13. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlarla ilgili incelemenin Yargıtay 13. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 13. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 26.12.2012 gün ve 23703-28293 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 13. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.