Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/12 E. 2013/18 K. 14.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/12
KARAR NO : 2013/18
KARAR TARİHİ : 14.05.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 19.10.2009
Sayısı : 329-476

Sanık … hakkında Urla Cumhuriyet Başsavcılığının 14.05.2009 gün ve 568-252 sayılı iddianamesi ile; askeri yasak bölgeye izinsiz girmek suçundan, 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Urla Sulh Ceza Mahkemesince 19.10.2009 gün ve 329-476 sayı ile; sanığın 2565 sayılı Kanunun 26, 5237 sayılı TCK’nun 52 ve 53. maddeleri uyarınca 3 ay hapis ve 450 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 03.07.2012 gün 6510-20891 sayı ile ;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 5237 sayılı TCK.nun 332.maddesinde düzenlenen suçun daha ağır cezai yaptırım içermesine ve Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 9.Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 26.12.2012 gün ve 8530-5775 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve anlatıma, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 18.02.2012 tarih ve 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği”gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, askeri yasak bölgeye girme suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunun, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
Sanık hakkında iddianamedeki anlatım askeri yasak bölgeye girme suçuna ilişkin olup, sanığın eylemi hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesine hem de 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde düzenlenen suçlara uyabilecek şekilde anlatılmıştır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. Bu bakımdan, 2565 sayılı Kanuna aykırılık suçları başka bir dairenin görev alanına girmemesi halinde bu suçlara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir. 2565 sayılı Kanuna aykırı davranma suçları da tebliğname tarihi gözönüne alındığında başka herhangi bir dairenin görev alanına girmemektedir. 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde düzenlenen suça ilişkin temyiz incelemesi görevi ise Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Ayrıca, temyiz incelemesine konu askeri yasak bölgeye girme suçu hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi hem de 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde de düzenlenmiş ve bu suçun cezası, 2565 sayılı Kanunun 26. maddesinde üç aydan altı aya kadar hapis ve beşbin liradan yirmibeşbin liraya kadar para cezası; 5237 sayılı TCK’nun 332/1. maddesinde ise iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibarettir. İddianamedeki anlatımın her iki suça uyabilecek şekilde olduğu da göz önüne alındığında temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması daha isabetli olacaktır.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin, Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 9. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan altı Kurul Üyesi; “Söz konusu temyiz davasına bakma görevinin Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu” görüşüyle karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 26.12.2012 gün ve 8530-5775 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oyçokluğuyla karar verildi.