YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/115
KARAR NO : 2013/121
KARAR TARİHİ : 15.07.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 22.09.2011
Sayısı : 102-203
Zonguldak C.Başsavcılığının 17.03.2006 gün ve 462-192 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında suçluyu kayırma ve yalan tanıklık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 283/1 ve 272/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesince 19.10.2006 gün ve 220-672 sayı ile; suçluyu kayırma suçundan sanığın beraatine ve yalan tanıklık suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün şikayetçi vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 24.01.2011 gün ve 21821-192 sayı ile ;
“…Yakınanlar … ve …’nın sanık hakkında yalan tanıklık suçundan açılan davanın yargılamasına çağrılarak, CYY’nın 237/1 ve 238/2. maddeleri uyarınca katılma isteklerinin bulunup bulunmadığı sorulup sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 22.09.2011 gün ve 102-203 sayı ile; önceki gibi karar verilmiştir.
Hükmün katılanlar ve vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 13.12.2012 gün ve 30603-30350 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 30.04.2013 gün ve 2272-6728 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, Yüksek Dairenin 24.01.2011 tarihli bozma kararına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne, 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı Kararında 11/A(2) de yer alan ‘Her daire önceki iş bölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir’ hükmüne göre işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, suçluyu kayırma ve yalan tanıklık suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun, 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi iledeğişik 14. maddesiuyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Daireleri İşbölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 1 ve 2. maddesinde;
“1-Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.
2- İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir” şeklinde hüküm yer almakta olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesi 28.08.2012 tarihinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 19.10.2006 gün ve 220-672 sayılı ilk hükmün, şikayetçi vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesince temyizen incelenerek 24.01.2011 gün ve 21821-192 sayı ile yerel mahkeme hükmünün bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, tebliğname tarihi dikkate alındığında, bozmadan sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 13.12.2012 gün ve 30603-30350 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.