YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/110
KARAR NO : 2013/116
KARAR TARİHİ : 15.07.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 01.04.2010
Sayısı : 250-196
Sanık … hakkında Urla Cumhuriyet Başsavcılığının 06.04.2009 gün ve 439-196 sayılı iddianamesi ile; askeri yasak bölgeye izinsiz girmek suçundan, 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasmın yapılan yargılaması sonucunda, Urla Sulh Ceza Mahkemesince 01.04.2010 gün ve 250-196 sayı ile; sanığın 2565 sayılı Kanunun 26, 5237 sayılı TCK’nun 52, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 3 ay hapis ve 450 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 14.11.2012 gün ve 25095-28840 sayı ile ;
“iddianamedeki sevk ve nitelendirmede sanık askeri yasal bölgede yakalanmasına göre eylem 5237 sayılı Kanunun 332. maddesine mümas olup Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 18.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2012 günlü Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 9. Ceza Dairesine ait olduğu ”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de 18.04.2013 gün ve 209-6020 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve anlatıma, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 26.01.2013 tarih ve 28540 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 tarih ve 2013/1 sayılı kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, askeri yasak bölgeye girme suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunun, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” hükmüne yer verilmiştir.
Sanık hakkında iddianamedeki anlatım askeri yasak bölgeye girme suçuna ilişkin olup, sanığın eylemi hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesine hem de 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde düzenlenen suçlara uyabilecek şekilde anlatılmıştır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. Bu bakımdan, 2565 sayılı Kanuna aykırılık suçları başka bir dairenin görev alanına girmemesi halinde bu suçlara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir. 2565 sayılı Kanuna aykırı davranma suçları da tebliğname tarihi gözönüne alındığında başka herhangi bir dairenin görev alanına girmemektedir. 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde düzenlenen suça ilişkin temyiz incelemesi görevi ise Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.
Ayrıca, temyiz incelemesine konu askeri yasak bölgeye girme suçu hem 2565 sayılı Kanunun 26. maddesi hem de 5237 sayılı TCK’nun 332. maddesinde de düzenlenmiş ve bu suçun cezası, 2565 sayılı Kanunun 26. maddesinde üç aydan altı aya kadar hapis ve beşbin liradan yirmibeşbin liraya kadar para cezası; 5237 sayılı TCK’nun 332/1. maddesinde ise iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasından ibarettir. İddianamedeki anlatımın her iki suça uyabilecek şekilde olduğu da göz önüne alındığında temyiz incelemesinin Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması daha isabetli olacaktır.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin, Yargıtay 9. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 9. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 18.04.2013 gün ve 209-6020 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.