YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/108
KARAR NO : 2013/114
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi : BURSA 2. Çocuk
Günü : 13.05.2008
Sayısı : 211-363

Bursa C.Başsavcılığının 05.10.2006 gün ve 17014-1078 sayılı iddianamesi ile; sanık … hakkında 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı kanunun 81/9-1 maddesi uyarınca, 05.02.2008 gün ve 17014-1078 sayılı iddianame ile de müstehcenlik suçundan TCK’nun 226/1-c maddesi uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Bursa 2. Çocuk Mahkemesince 13.05.2008 gün ve 211-363 sayı ile; 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı kanunun 81/9-1 ve 5237 sayılı TCK’nun 31/3. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis, müstehcenlik suçundan TCK’nun 226/1-d, 31/3 ve 52. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis ve 1.666 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 20.02.2012 gün ve 810-2601 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince de 14.05.2013 gün ve 7900-5899 sayı ile;
“05.10.2006 ve 05.02.2008 tarihli iddianameler ile sanık hakkında 5846 sayılı Kanunun 5101 sayılı Kanunla değişik 81/9-l-b maddesi ve 5237 sayılı TCK’nun 226/1-c-d maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiğine ilişkin sevke, 5846 sayılı Kanunun 5728 sayılı Kanunla değişik 81. maddesine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 21.01.2013 gün ve 2013/1 sayılı Kararına göre temyiz incelemesini yapma görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7. ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, 5846 sayılı Kanuna aykırılık ve müstehcenlik suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesinde:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şeklinde göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen 5846 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası, aynı kanunun 81/9-1-a maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası ya da zararın ağırlığı dikkate alınarak her ikisi birden; müstehcenlik suçunun cezası TCK’nun 226/1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis ve adli para cezasından ibaret olup, müstehcenlik suçu daha ağır olduğundan,
temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 14. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 14.05.2013 gün ve 7900-5899 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.