YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/106
KARAR NO : 2013/112
KARAR TARİHİ : 15.07.2013
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 31.03.2011
Sayısı : 187-153
Denizli Cumhuriyet Başsavcılığının 05.02.2010 gün ve 1282-94 sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 204/1 ve 158/1-e maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesince 11.02.2010 gün ve 67-33 sayı ile; dolandırıcılık eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesine uyan basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğundan bahisle verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesince 31.03.2011 gün ve 187-153 sayı ile; sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis, dolandırıcılık suçundan ise aynı kanunun 157/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis ve 600 Lira adli para cezası cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 13.05.2013 gün ve 10697-7684 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına, Başkanlar Kurulu kararlarına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 30.05.2013 gün ve 14224-10098 sayı ile;
“Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.02.2010 gün ve 2010/67-33 Esas-Karar sayılı görevsizlik kararındaki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun Değişik 14. maddesine göre, temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, resmi belgede sahtecilik ve basit dolandırıcılık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Dava açan belge niteliğindeki Denizli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 11.02.2010 gün ve 67-33 sayılı görevsizlik kararında, dolandırıcılık suçunun 5237 sayılı TCK’nun 157/1. maddesine uyan basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun belirtilmiş olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendindeki; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir”, (b) bendindeki; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindeki hükümler birlikte değerlendirildiğinde, görevli Dairenin resmi belgede sahtecilik ve basit dolandırıcılık suçları gözönünde bulundurularak belirlenmesi gerekmektedir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilmelidir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu olan suçlardan, resmi belgede sahtecilik suçunun cezası 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis; basit dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı kanunun 157/1. maddesi uyarınca bir yıldan beş yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adli para cezasından ibaret olup, resmi belgede sahtecilik suçu daha ağır yaptırım içermektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olup, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan altı Kurul Üyesi; “sözkonusu temyiz davasına bakma görevinin Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu” görüşüyle karşıoy kullanmıştır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 13.05.2013 gün ve 10697-7684 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oyçokluğuyla karar verildi.