Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2013/105 E. 2013/111 K. 15.07.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2013/105
KARAR NO : 2013/111
KARAR TARİHİ : 15.07.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 17.11.2011
Sayısı : 73-162

Şarkışla C.Başsavcılığının 29.09.2004 gün ve 161-74 sayılı iddianamesi ile; sanık … Avcı hakkında hırsızlık suçundan 765 sayılı TCK’nun 493/1, 522 ve 40. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Şarkışla Asliye Ceza Mahkemesince 17.03.2005 gün ve 117-25 sayı ile; sanığın 765 sayılı TCK’nun 493/1 ve 81. maddeleri uyarınca 4 yıl 1 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Sanığın temyizi üzerine dosya Yargıtay C.Başsavcılığınca 03.06.2005 gün ve 103424 sayı ile, 5320 sayılı Kanunun 8/2. maddesi uyarınca mahalline iade edilmiş, yapılan değerlendirme sonucunda Şarkışla Asliye Ceza Mahkemesince 30.09.2005 gün ve 77-160 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 53. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna karar verilmiştir.
Hükmün sanık ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 01.03.2010 gün ve 13809-1963 sayı ile;
“…1- Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla hükümlülüğün yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCY’nin 53/1. maddesinin ‘a, b, c, d, e’ bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kamu kurumu niteliğindeki okuldan yapılan hırsızlık eyleminin 5237 sayılı TCY’nın 142/1. maddesinin (a) bendine uyan suçu oluşturduğunun gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, kamu kurumu niteliğindeki okulun müdür odasının kapı kilidi kırılmak suretiyle hırsızlık yapıldığının anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-a maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun yanı sıra anılan yasanın 116/2. maddesinde belirtilen işyeri dokunulmazlığını bozma ve adı geçen yasanın 152/1-a maddesindeki kamu malına zarar verme suçlarını da oluşturduğu gözetilmeden bu konuda değerlendirme yapılmaması;
4- Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1, 522/1, 81/2-3. maddeleri ile 5237 sayılı TCY’nın aynı suça uyan 142/1-a, 116/2, 152/1-a maddeleri ile ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulama yapılması suretiyle, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, uygulamaya göre sanık yararına olan yasanın gözetilmesi zorunluluğu” nedenlerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Şarkışla Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda 17.11.2011 gün ve 73-162 sayı ile; sanığın hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesi uyarınca 2 yıl, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan aynı kanunun 116/2. maddesi uyarınca 6 ay, mala zarar verme suçundan ise aynı kanunun 152/1-a maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 07.05.2012 gün ve 10892-9950 sayı ile;
“09.02.2011 tarih ve 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi gereğince Başkanlar Kurulu tarafından hazırlanıp Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun onayından geçen ve 09.02.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Yargıtay 2. Ceza Dairesince 10.10.2012 gün ve 20105-43439 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunun 8’inci maddesi ile değişik 14’üncü maddesi, 6110 sayılı Kanunun geçici 1’inci maddesinin 2’nci fıkrası ve 18/02/2012 gün ve 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09/02/2012 gün ve 2012/1 sayılı iş bölümü kararına, hükmün konusu ve temyizin kapsamına göre sanığa atılı kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 13.03.2013 gün ve 18852-4655 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanununun Değişik 14.maddesine göre, muhkem eşyayı kırmak suretiyle hırsızlık suçunun temyiz incelemesinin Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2. ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğinden;
Sanık hakkında Şarkışla C.Başsavcılığınca düzenlenen 29.09.2004 gün ve 161-74 sayılı iddianamede suç tarihi itibarıyla sevk maddesi olarak 765 sayılı TCK’nun 493/1. maddesinin gösterildiği, yerel mahkemece yapılan yargılama sonunda, sanığın eylemlerinin hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu kabul edilerek, 5237 sayılı TCK’nun 142/1-a maddesi uyarınca 2 yıl, 116/2. maddesi uyarınca 6 ay, 152/1-a maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde;
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede anlatılan, anlatıma uygun şekilde sevk maddesi olarak gösterilen ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nun 493/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükmün temyiz incelemesi Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır. Yerel mahkemece, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK nedeniyle yapılan lehe kanun değerlendirmesi sonucunda sanığın eylemlerinin hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu kabul edilerek, bu suçlardan hüküm kurulması, suç tarihi itibarıyla sanık hakkında 765 sayılı TCK’nun 493/1. maddesinden cezalandırılması talebiyle kamu davası açıldığı ve görevli Ceza Dairesinin buna göre belirlenmesi gerektiği hususunu değiştirmeyecektir.
Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak 1 Temmuz 2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre, hırsızlık suçlarına ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 6 ve 13. Ceza Daireleri ile birlikte Yargıtay 2. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve temyiz incelemesinin Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 10.10.2012 gün ve 20105-43439 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 15.07.2013 günü oybirliğiyle karar verildi.