Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2012/85 E. 2012/85 K. 27.12.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/85
KARAR NO : 2012/85
KARAR TARİHİ : 27.12.2012

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 19.11.2009
Sayısı : 252-547

Trabzon C.Başsavcılığının 20.06.2007 gün ve 1878-892 sayılı iddianamesi ile; sanık hakkında silahla kasten yaralama, iftira, resmi belgede sahtecilik ve ruhsatsız silah taşıma suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 86/3-e, 86/1, 87/3, 86/1, 87/3, 86/1, 87/3, 268/1, 204/1 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Trabzon 2. Asliye Ceza Mahkemesince 19.11.2009 gün ve 252-547 sayı ile;
Katılan …’ı yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 3-e maddesi uyarınca 3 yıl hapis,
Katılan …’i yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 3-e ve 87/3 maddeleri uyarınca 6 yıl 9 ay hapis,
Katılan …’ı yaralamak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 3-e ve 87/3 maddeleri uyarınca 6 yıl 9 ay hapis,
Katılan … Mesahorli’yi yaralamak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 86/1, 3-e ve 87/3 maddeleri uyarınca 6 yıl 9 ay hapis,
İftira suçundan 5237 sayılı TCK’nun 268/1 ve 267/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis,
Sahte nüfus cüzdanı kullanmak suçundan 5237 sayılı TCK’nun 204/1 maddesi uyarınca iki yıl hapis,
6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan aynı Kanunun 13/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis ve 450 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 28.06.2012 gün ve 5823-27519 sayı ile;
“Dava konusu eylemlerin iddianamede belirlenen yasal niteliğine ve uygulanması öngörülen yasa maddelerine göre; mahkemece kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca Yüksek 11.Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 05.09.2012 gün ve 21983-13971 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davaların en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir’ hükmü yer almaktadır. Yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu iddianamede anlatılan ve sevk maddesi gösterilen suçlardan resmi belgede sahtecilik suçunun cezasının suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nun 204/1. maddesi uyarınca 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu, sanığın katılanlar İsmail Mesehorli, … ve Hüseyin Zengin’e yönelik basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde olmayan ve vücutta kemik kırığına neden olacak şekildeki silahla yaralama suçlarının aynı Yasanın 86/1-3(e) 87/3. maddeleri düzenlendiği ve ceza miktarının resmi belgede sahtecilik suçundan daha ağır olduğu anlaşılmakla:
İddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, hükmün konusuna, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 09.02.2012 tarih ve 2012/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevinin Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, silahla kasten yaralama, başkasına ait kimliği kullanma, resmi belgede sahtecilik ve ruhsatsız silah taşıma suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesinde:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kasten yaralama suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesi uyarınca bir yıldan üç yıla kadar hapis; iftira suçunun cezası aynı Kanunun 267. maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis; sahtecilik suçunun cezası aynı Kanunun 204/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası anılan Kanunun 13/1. maddesi uyarınca 1 yıldan üç yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adli para cezasından ibaret olup, sahtecilik suçu daha ağır olduğundan,
temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 05.09.2012 gün ve 21983-13971 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.12.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.