YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/80
KARAR NO : 2012/80
KARAR TARİHİ : 27.12.2012

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 14. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 21.03.2007
Sayısı : 448-135

Biga C.Başsavcılığının 19.12.2005 gün ve 553-303 sayılı iddianamesi ile; sanıklar …, … ve Ercan Bircan hakkında iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 117/l, 119/l-c ve 35. maddeleri, sanık Ercan hakkında ayrıca genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 170/l-c, 43 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Biga Asliye Ceza Mahkemesince 21.03.2007 gün ve 448-135 sayı ile;
Tüm sanıkların iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nun 117/1, 119/1-c ve 35. maddeleri uyarınca 1 yıl hapis,
Sanık Ercan Bircan’ın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan aynı Kanunun 170/1. maddesi uyarınca 6 ay hapis ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan anılan Kanunun 13/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis ve 450 Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 14.07.2011 gün ve 4617-6407 sayı ile;
“Sevkteki eylem tanımına, temyiz edilen hüküm konusuna ve uygulamaya, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 14. Ceza Dairesince 31.10.2011 gün ve 17912-1806 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesi göre temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, iş ve çalışma hürriyetinin ihlali, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarından açılan kamu davasının yargılaması sonucunda kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yukarıda belirtilen aşamalar da gözetilerek dosya incelendiğinde;
İddianamede suç oluşturduğu düşünülen eylemler tanımlandıktan sonra, “…Ayrıca hürriyeti tahdit suçunun oluştuğunu söylemek, bu neden ile mümkün değildir, hürriyeti tahdit suçunun cezasının ağır olması nedeni ile bu suçtan cezalandırılması gerektiği düsünülebilirse de aynı düşünceden yola çıkıldığında, suçun silâhla tehdit ederek işlenmesi halinde bu suçun değil, cezası daha ağır olduğu için silahlı tehdit suçundan ceza verilmesi gerekecektir. Bu durumda ise TCK’nun 117. maddesinin uygulanırlığı kalmayacaktır. Bu sebeple, şüphelilerin şikayetçinin kahvehanecilik yapmasını engellemeye yönelik eylemlerinin çalışma hürriyetini tahdit olarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Kaldı ki şikayetçi araca kendi isteği ile binmiştir. Zorla bir yerden bir yere sevk edilerek özgürlüğü kısıtlanmamıştır….” şeklindeki açıklamalar ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dava açılmadığının belirtildiği ve açıklama ile uyumlu olacak biçimde sevkin 5237 sayılı TCK’nun 117/l, 119/l-c, 35, 170/l-c, 43 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesinde:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen iş ve çalışma hürriyetinin ihlali suçunun cezası, 5237 sayılı TCK’nun 117/1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası; genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunun cezası aynı Kanunun 170/1 maddesi uyarınca altı aydan üç yıla kadar hapis; 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun cezası anılan Kanunun 13/1. maddesi uyarınca 1 yıldan üç yıla kadar hapis ve otuz günden yüz güne kadar adli para cezasından ibaret olup, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçu daha ağır olduğundan,
temyiz incelemesinin, 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 8. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 14.07.2011 gün ve 4617-6407 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.12.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.