YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/46
KARAR NO : 2012/46
KARAR TARİHİ : 29.05.2012
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 23.06.2009
Sayısı : 50-256
Sanık … hakkında Gaziantep Cumhuriyet Başsavcılığının 09.10.2008 gün ve 19403-15172 sayılı iddianamesi ile; resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından 765 sayılı TCY’nın 342/1 ve 503/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında, Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesince 07.11.2008 gün ve 1141-1092 sayı ile 5237 sayılı TCY’nın 158/1-f, 204/1, 765 sayılı TCY’nın 504/3, 342 ve 522. maddeleri uyarınca verilen görevsizlik kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda, Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesince 23.06.2009 gün ve 50-256 sayı ile, sanığın beraatına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 30.01.2012 gün ve 1263-733 sayı ile;
“Sanık hakkında 09.10.2008 tarihli iddianame ile ‘dolandırıcılık ve ‘resmi belgede sahtecilik’ suçlarından suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 342/1 ve 503/1. maddeleri gereğince kamu davası açıldığı, Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nun 204/1 ve 158/1-f maddelerinde düzenlenen suçları oluşturduğu gerekçesiyle Ağır Ceza Mahkemesine görevsizlik kararı verildiği; görevsizlik kararının nitelendirme ve anlatımına konu suçlar için 5237 sayılı TCK’nun 204/1 ve 158/1-f maddelerinde öngörülen cezaların alt ve üst sınırları, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin son fıkrası ve 6110 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 2. fıkrası ile 02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun işbölümüne ilişkin ortak hükümler kısmının 3. maddesindeki ‘bu iş bölümü yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’daki yer alan suçlara göre yapılmış bulunduğundan yürürlükten kaldırılan 765 sayılı TCK’dan kaynaklanan işlere, bunların 5237 sayılı TCK’daki karşılığını oluşturan işlere bakmakla görevli daire tarafından bakılmasına’ şeklindeki düzenleme karşısında, temyiz inceleme görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 22.03.2012 gün ve 3270-32629 sayı ile;
“…Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede ve görevsizlik kararında anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 765 sayılı TCY’nın 342/1. maddesinde iki yıldan sekiz yıla kadar hapis; dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı Yasanın 504/3.maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla, 5237 sayılı TCK.nın 158/1-f maddesi gereğince de üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
Gaziantep 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.11.2008 gün, 2008/1141-1092 sayılı görevsizlik kararındaki sevk ve nitelendirmeye, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14. maddesine göre temyiz incelemesinin Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede ve görevsizlik kararında anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen resmi belgede sahtecilik suçunun cezası, 765 sayılı TCY’nın 342/1. maddesinde iki yıldan sekiz yıla kadar hapis; dolandırıcılık suçunun cezası ise aynı Yasanın 504/3. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis ve sağlanan haksız menfaatin iki misli kadar ağır para cezası, ayrıca aynı suçun 5237 sayılı TCY’da düzenlenen 158/1-f maddesindeki yaptırımı da üç yıldan yedi yıla kadar hapis ve beşbin güne kadar adlî para cezasından ibarettir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 11. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30.01.2012 gün ve 1263-733 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.