YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/27
KARAR NO : 2012/27
KARAR TARİHİ : 29.05.2012
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 13.12.2006
Sayısı : 217–593
Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığının 24.06.2002 gün ve 3672–317 sayılı iddianamesi ile; sanık …’nin nitelikli dolandırıcılık ve güveni kötüye kullanma suçlarından 765 sayılı Türk Ceza Yasasının 504/7, 510 ve 522, sanık …’nin ise nitelikli dolandırıcılık suçundan aynı Yasanın 504/7 ve 522 maddeleri uyarınca cezalandırılmaları; 18.11.2002 gün ve 6103–568 sayılı iddianamesiyle de sanıklar …, …, …, …,…. ve …’ın denetim görevini ihmal suretiyle zimmete sebebiyet vermek suçundan aynı Yasanın 203/1. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan ve birleştirilen kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesince 13.12.2006 gün ve 217–593 sayı ile;
Sanık …’nin 5237 sayılı TCY’nın 247/1, 43/1, 62, 53/1 ve 55. maddeleri uyarınca on yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna ve zoralıma,
Sanık …’nin aynı Yasanın 247/1, 39/1, 43/1, 62 ve 53/1. maddeleri uyarınca beş yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna,
Sanıklar … …, …, … ve …’ın ise 765 sayılı TCY’nın 203/1, 59/2 ve 647 sayılı Yasanın 6. maddeleri uyarınca beşer ay hapis ve yetmiş beşer lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve cezalarının ertelenmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafileri ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 01.12.2008 gün ve 12961–10554 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi görevinin Yüksek 11. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”
Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 21.12.2011 gün ve 21250–32780 sayı ile;
“24.06.2002 günlü iddianamede Karayolları 9. Bölge Müdürlüğü Asfalt Şantiye Şefliğinde ambar memuru olarak görev yapan sanık …’nin kendine zimmetle teslim edilen akaryakıt çeklerini sanık … vasıtasıyla piyasaya komisyon karşılığı vererek menfaat sağladığının, 18.11.2002 günlü iddianamede aynı yerde sayım heyetinde görevli sanıkların da denetim görevini ihmal ederek zimmet suçunun işlenmesine sebebiyet verdiklerinin iddia olunmasına, mahkemece de suçların iddianamede tavsifi yapılan zimmet ve denetim görevinin ihmali suretiyle zimmet suçunun oluşumuna sebebiyet vermek şeklinde kabul edilip sanıklar … ve …’nin lehine kabul olunan 5237 sayılı TCK’nun 247/1, 43, 62; diğer sanıkların da 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca mahkûmiyetlerine karar verilmiş olmasına göre;
İddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, hükmün konusuna, temyizlerin kapsamlarına, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tebliğnamesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararının ortak hükümlerinin 3/3. madde ve fıkrasına, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 2011/1 sayılı kararındaki gerekçeye göre temyiz incelemesi görevinin Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olduğu, …” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, dolandırıcılık, güveni kötüye kullanma ve denetim görevini ihmal ederek zimmete sebebiyet verme suçlarından açılan ve birleştirilen kamu davası sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir”
(b) bendinde de; “çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Görevli Yargıtay Ceza Dairesinin belirlenebilmesi için, öncelikle atılı suçlardan yaptırımı ağır olan suçun tespiti gerekmektedir. İddianamedeki anlatım ve mahkemece bu anlatıma uygun olarak yapılan niteleme ve uygulamaya göre, zimmet suçunun yaptırımı beş yıldan oniki yıla kadar hapis, nitelikli dolandırıcılık suçunun yaptırımı ise iki yıldan yedi yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıdır.
Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin tamamının temyiz edilmiş olması karşısında, temyiz incelemesinin, Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca anılan suçlardan yaptırımı en ağır nitelikte olan zimmet suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli bulunan Yargıtay 5. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu nitelikli dolandırıcılık ve zimmet suçları ile ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 5. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, anılan Dairenin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 01.12.2008 gün ve 12961–10554 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.