YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/22
KARAR NO : 2012/22
KARAR TARİHİ : 29.05.2012
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 22.11.2007
Sayısı : 104-360
Sanık … hakkında Ödemiş C. Başsavcılığının 08.03.2007 gün ve 181-124 sayılı iddianamesi ile; tefecilik suçundan 5237 sayılı TCY’nın 241. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesince 22.11.2007 gün ve 104-360 sayı ile; sanığın 5237 sayılı TCY’nın 241, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 2 sene hapis ve 100 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 24.05.2010 gün ve 12615-10128 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine girdiği…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 28.11.2011 gün ve 7695-21677 sayı ile;
“İddianamedeki anlatım, nitelendirmeye, hükmün konusuna, suç tarihine 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.05.2011 tarih ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu…” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, tefecilik suçundan açılan kamu davasında verilen hükmün temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğine göre, sanık hakkında tefecilik suçundan 5237 sayılı TCY’nın 241. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davasının açıldığı, yargılama sonunda yerel mahkemece 5237 sayılı TCY’nın 241, 62 ve 52. maddeleri uyarınca sanığın cezalandırılmasına karar verildiği ve hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinin Yargıtay 4. Ceza Dairesince görevsizlik kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan hali ile;
“Özel kanunlarda başkaca hüküm bulunmadığı takdirde,
…Dördüncü Ceza Dairesi: Türk Ceza Kanununun 456 ncı maddesinin üçüncü fıkrasına giren cürümlerden dolayı verilen hüküm ve kararlarla diğer ceza dairelerinin görevleri dışında kalan hüküm ve kararları,
…Yedinci Ceza Dairesi: Memurların kaçakçılık hükümlerine göre cezalandırılan veya cezası artırılan suçlarına ilişkin hüküm ve kararlarla özel kanunlarda yazılı olup da diğer dairelerin görevlerine girmeyen suçlara ilişkin hüküm ve kararları,
…İnceler ve karara bağlar ” şeklindedir.
Tefecilik suçu, 765 sayılı TCY’nda yer almayan, buna karşın 2279 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Yasasında düzenlenmiş bir suç olup, özel yasadan kaynaklanması ve başka bir dairenin görevine girmemesi nedeniyle Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görev alanında bulunmaktaydı. Buna karşın, 01 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY’nın 241. maddesinde, 5235 sayılı Yasanın 11. maddesine göre asliye ceza mahkemelerinin görevli olduğu bir suç türü olarak düzenlenmiş ve herhangi bir dairenin görevine verilmemiştir.
Ancak Yargıtay Yasasının 14. maddesinin, Yargıtay 4. Ceza Dairesince görevsizlik kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan şekline göre; TCY’ndan kaynaklanan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen asliye cezalık suçlar Yüksek 4. Ceza Dairesinin görev alanına girmektedir.
Kaldı ki, 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 6110 sayılı Yasanın 8. maddesi ile değişik 14. maddesi uyarınca, dairelerin işbölümüne ilişkin olarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca alınan ve 02.06.2011 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak 01.07.2011 tarihinde yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre de, 5237 sayılı TCY’nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçlarına ait dosyaları temyizen inceleme görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 24.05.2010 gün ve 12615-10128 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.