Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2012/129 E. 2013/4 K. 14.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/129
KARAR NO : 2013/4
KARAR TARİHİ : 14.05.2013

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 14 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 06.11.2007
Sayısı : 257-348

Sanık … hakkında İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 21.11.2005 gün ve 17694-10002 sayılı iddianamesi ile eziyet ve şantaj suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 96/2-a ve 107/2. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesince 19.06.2007 gün ve 644-486 sayı ile eylemin 5237 sayılı TCK’nun 102/2, 3-a maddesinde öngörülen nitelikli cinsel saldırı suçunu da oluşturabileceği gerekçesi ile verilen görevsizlik kararı üzerine dosyanın gönderildiği İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesince 06.11.2007 gün ve 257-348 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 06.06.2012 gün ve 4960-6467 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, hükme, cinsel saldırı suçundan usulüne uygun olarak açılmış bir dava bulunmamasına, temyizin kapsamına, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesini yapma görevi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 01.10.2012 gün ve 26176-29125 sayı ile;
“Sanık hakkında 21.11.2005 tarihli iddianameyle eziyet ve şantaj suçlarından kamu davası açılmıştır. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.06.2007 tarihli görevsizlik kararıyla iddianame içeriğine göre ”cinsel saldırı” suçundan dava açıldığından bahisle görevsizlik, Ağır Ceza Mahkemesince de sanığın tüm suçlardan beraatine karar verilmiştir. Hüküm katılan vekilince temyiz edilmiştir.
İddianame yerine geçen görevsizlik kararına göre sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan dava açılmıştır. Bu suçtan yargılama yapılmış ve karar verilmiştir. Temyizi halinde bu hükmün incelenmesi zorunludur. Davanın usulüne uygun açılıp açılmadığına karar verecek olan daire Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca suçlardan en ağırını incelemekle görevli olan daire, yani Yüksek 14. Ceza Dairesidir.
Öte yandan Yüksek 14. Ceza Dairesi ”usulüne uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığını” kabul etmiştir. Bu kabul temyiz incelemesi yapmak üzere dosyanın gönderildiği Dairemizi bağlayacak niteliktedir. Bu karardan sonra Dairemiz, bu suçtan temyiz istemi bulunmadığının veya sevk maddesinin zorunlu olmayıp iddianame içeriğine göre açılmış bir dava bulunduğunu kabul edemeyecektir. Böyle bir kabul halinde görevsizlik kararı ile Dairemiz kararı arasında sonucu etkileyecek ve giderilmesi zorunlu olacak şekilde çelişki doğacaktır.
Bu itibarla; görevsizlik kararı içeriğine, temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesini yapmak görevi suçlardan en ağırını incelemekle görevli 14. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Dava açan belge niteliğindeki İstanbul 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.06.2007 gün ve 644-486 sayılı görevsizlik kararında gösterilen sevk maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 102/2. maddesi olması ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14.02.2011 tarih ve 27846 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 14. maddesindeki:
“Ceza dairelerinde;
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde, 5237 sayılı TCK’nun 102/2. maddesi ile ilgili olarak verilen hükümleri temyizen inceleme görevi Yargıtay Kanunun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 14. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan 7 kurul üyesi; “söz konusu temyiz davasına bakma görevinin Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu” görüşüyle karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 06.06.2012 gün ve 4960-6467 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.05.2013 günü oyçokluğuyla karar verildi.