Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2012/123 E. 2012/123 K. 27.12.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/123
KARAR NO : 2012/123
KARAR TARİHİ : 27.12.2012

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 15. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 17.06.2008
Sayısı : 43-356

Silifke Cumhuriyet Başsavcılığınca 28.01.2008 gün ve 179-77 sayılı iddianameyle; katılan sanık …’ın kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/2, şikayetçi sanık …’ün ise kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından anılan Kanunun 86/2 ve 151/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonunda, Silifke 2. Asliye Ceza Mahkemesince 17.06.2008 gün ve 43-356 sayı ile;
Katılan sanık …’ın kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/2. maddesi uyarınca 2.400 Lira, şikayetçi sanık …’ün ise kasten yaralama suçundan anılan Kanunun 86/2. maddesi uyarınca 2.400 Lira, mala zarar verme suçundan aynı Kanunun 151/1. maddesi uyarınca 2.400 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 22.05.2012 gün ve 14958–20949 sayı ile;
“İddianamedeki sevke, nitelendirmeye ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.05.2011 gün ve 1 sayılı kararı gereğince Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 10.12.2012 gün ve 10939-45149 sayı ile;
“Silifke Asliye Ceza Mahkemesinin 17.06.2008 gün ve 43-356 sayılı kararı ile katılan sanık …’ın kasten yaralama, müşteki sanık …’ün ise kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetine karar verildiği, katılan sanık …’ın 17.07.2008 tarihli dilekçesinde hakkında verilen mahkûmiyet hükmünü temyiz ettiği, müşteki sanık …’ün ise temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz konusunun katılan sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkûmiyet hükmü olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İddianamedeki sevk ve nitelendirme ile temyizin kapsamı değerlendirildiğinde, Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre suçunun temyiz incelemesinin 3. Ceza Dairesinin görevine dâhil olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen ve 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir, (b) bendinde de; Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükümlerine yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrar kazanmış kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Katılan sanık …’ın temyiz istemi, hem kendisi hakkında kasten yaralama, hem de şikayetçi sanık … hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen kasten yaralama suçuna 5237 sayılı TCK’nun 86/2. maddesinde öngörülen ceza miktarı dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası, mala zarar verme suçunun yaptırımı ise anılan Kanunun 151/1. maddesinde dört aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası olup, bu ceza kasten yaralama suçunun yaptırımından daha ağır olduğundan, hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Kanunun 14. maddesine dayalı olarak hazırlanan işbölümü kararı uyarınca mala zarar verme suçunu temyizen inceleme görevi Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin mala zarar verme suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 15. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 10.12.2012 gün ve 10939-45149 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.12.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.