YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/117
KARAR NO : 2012/117
KARAR TARİHİ : 27.12.2012
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 13. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 13.02.2008
Sayısı : 603-110
Sanık … hakkında Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 26.03.2007 gün ve 6077–4200 sayılı iddianamesi ile; resmi evrakta sahtecilik ve sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 204/1 ve 244. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda, Antalya 8. Asliye Ceza Mahkemesince 13.02.2008 gün ve 603–110 sayı ile;
Sistemi engelleme,bozma,verileri yok etme veya değiştirme suçundan 5237 sayılı TCK’nun 244/4, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına (4 kez), resmi evrakta sahtecilik suçundan ise beraatına karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 05.07.2010 gün ve 10074–7852 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunun 14. maddesinde ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davaların en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir’ hükmü yer almaktadır. Kanun, sevk maddelerine değil iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır.
İddianamede; sanığın, şikayetçilere ait hesaplara internet yoluyla ulaşıp kendi hesabına para transfer etmek şeklinde oluşan eyleminde TCK’nun 142/2-e maddesindeki bilişim suretiyle hırsızlık suçu tavsif edilmiş olması karşısında iddianamedeki anlatıma, tavsifin ağırlığına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Yargıtay 6. Ceza Dairesince gönderme kararı ile dosyanın gönderildiği Yargıtay 13. Ceza Dairesince 19.11.2012 gün ve 23262 – 24481 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye,sevk ve uygulama maddelerine,temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Başkanlar Kurulunun kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanık hakkında resmi evrakta sahtecilik suçundan verilen beraat kararı temyiz edilmeksizin kesinleşmiş olup, Yargıtay 11. ve 13. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanığın 5237 sayılı TCK’nun 244. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yukarıda belirtilen aşamalar da gözetilerek dosya incelendiğinde;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 244. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davasının açıldığı belirtilmiş ise de, iddianamede yargılama konusu eylemlerden bir tanesinin, “… şikayetçi … 17.05.2006 tarihinde Türkiye Ekonomi Bankası Ulus Şubesinde bulunan internet bankacılığına açık hesabından, bilgisi dışında 1.320,00 YTL havale yapıldığını…” şeklinde anlatılarak bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan kamu davası açıldığı, ancak suç adının sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme olarak yazılıp, sevkin 5237 sayılı TCK’nun 244. maddesi olarak gösterildiği anlaşılmaktadır.
14.02.2011 gün ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanununun değişik 14. maddesindeki:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü gözetildiğinde, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçlarından 5237 sayılı TCK’nun 142/2-e maddesi uyarınca kamu davası açıldığı kabul edilmelidir.
Bu nedenle, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçlarına ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 13. Ceza Dairesince temyiz incelemesinin yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 13. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 19.11.2012 gün ve 23262–24481 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 13. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.12.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.