YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/11
KARAR NO : 2012/11
KARAR TARİHİ : 29.05.2012
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 18.04.2007
Sayısı : 4–55
Datça Cumhuriyet Başsavcılığının 17.01.2001 gün ve 10–8 sayılı iddianamesiyle; sanıklar hakkında hakaret, görevi yaptırmamak için direnme, mala zarar verme, sarhoşluk ve suç işlemeye tahrik suçlarından 765 sayılı Türk Ceza Yasasının 260, 266/1, 269, 311/2, 516/2, 517, 522, 572/1 ve 40. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Datça Asliye Ceza Mahkemesince 18.04.2007 gün ve 4–55 sayı ile;
Sanıklar Mehmet …, …, …, …, … ve …’in hakaret suçundan 5237 sayılı TCY’nın 125/3–a, 125/4, 43, 62, 51/1, 53/1 ve 63. maddeleri uyarınca bir yıl iki ay onyedişer gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluğuna, mahsuba ve cezalarının ertelenmesine,
Sanık …’ın 765 sayılı TCY’nın 266/1, 269, 55/3, 59, 72; 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddeleri uyarınca 298 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının ertelenmesine,
Sanık …’in suç işlemeye tahrik suçundan 765 sayılı TCY’nın 311/2, 59; 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddeleri uyarınca 225 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının ertelenmesine,
Sanıkların mala zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından beraatlarına, sarhoşluk suçundan açılan kamu davasının ise zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar müdafileri tarafından yalnızca mahkumiyet kararlarına yönelik olarak temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesince 11.06.2009 gün ve 2786–6942 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne göre işin incelenmesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 16.12.2011 gün ve 13096–16178 sayı ile;
“Sanıklar hakkında düzenlenen iddianame ve temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi uyarınca muhtelif suçlara ait temyiz incelemesinin suçlardan en ağırını incelemeye yetkili Daireye ait bulunmasına ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 02.06.2011 günlü Resmi Gazetede yayımlanan 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı kararına göre temyiz inceleme görevinin Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait olduğu…” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, sanıkların görevi yaptırmamak için direnme, kamu görevlisine hakaret, suç işlemeye tahrik, mala zarar verme ve saldırgan sarhoşluk suçlarından cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davası sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde;
“Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir”
(b) bendinde de; “çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Görevli Yargıtay Ceza Dairesinin belirlenebilmesi için öncelikle atılı suçlardan yaptırımı ağır olan suçun belirlenmesi gerekmektedir. İddianamede anlatılan ve bu anlatıma uygun olarak gösterilen sevk maddelerindeki suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan yasada öngörülen ceza miktarları karşılaştırıldığında; görevi yaptırmamak için direnme suçunun yaptırımı bir yıla kadar hapis, kamu malına zarar verme suçunun yaptırımı bir yıldan yedi yıla kadar hapis ve adli para cezası, kamu görevlisine hakaret suçunun yaptırımı iki aydan sekiz aya kadar hapis ve adli para cezası, suç işlemeye tahrik suçunun yaptırımı ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezasıdır.
Sanıklar hakkında kamu malına zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan beraat kararı verilmiş ve anılan kararlar temyiz edilmeksizin kesinleşmiştir. Sanıklar müdafiinin temyizinin yalnızca hakaret ve suç işlemeye tahrik suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik olması nedeniyle temyiz incelemesinin, Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca anılan suçlardan yaptırımı en ağır olan suç işlemeye tahrik suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla Yargıtay 9. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu olan suç işlemeye tahrik suçuna ilişkin temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 16.12.2011 gün ve 13096–16178 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.05.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.