YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2012/106
KARAR NO : 2012/106
KARAR TARİHİ : 27.12.2012

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 28.11.2006
Sayısı : 273-295

Sarayköy Cumhuriyet Başsavcılığınca 23.09.2005 gün ve 327-187 sayılı iddianame ile; katılan sanık …’ın tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından, TCK’nun 106/1, 29, 125/1, 129/3, 29, 151/1 ve 29; katılan sanık İbrahim Akkaya’nın ise cinsel taciz, tehdit ve hakaret suçlarından anılan Kanunun 105/1, 106/1, 125/1 ve 129/3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonucunda, Sarayköy Asliye Ceza Mahkemesince 28.11.2006 gün ve 273-295 sayı ile;
Katılan sanık …’ın tehdit suçundan beraatine, hakaret suçundan TCK’nun 129/3. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, mala zarar verme suçundan ise aynı Kanunun 151/1, 29 ve 52. maddeleri uyarınca 60 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına,
Katılan sanık İbrahim Akkaya’nın tehdit suçundan beraatına, hakaret suçundan TCK’nun 129/3. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, cinsel taciz suçundan anılan Kanunun 105/1 ve 52. maddeleri uyarınca 900 Lira adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Katılan sanık İbrahim Akkaya müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 09.05.2011 gün ve 11422-6317 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesi ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesinin Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesince de, 03.10.2012 gün ve 3753–10464 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, sevkteki ağırlığa, temyizin kapsamından mala zarar verme suçunun temyiz edilmediğinin de anlaşılması karşısında, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne ve 18.02.2012 tarih ve 28208 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2012 tarih ve 1 sayılı kararına göre, işin incelenmesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 9. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; cinsel taciz, tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda verilen hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanunla değişik Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,” (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükümlerine yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrar kazanmış kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırlarının eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Katılan sanık İbrahim Akkaya müdafiinin temyiz isteminin yalnızca kendisi hakkında cinsel taciz suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile katılan sanık … hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararına ilişkindir.
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan ve sevk maddeleri gösterilen cinsel taciz suçuna 5237 sayılı TCK’nun 105/1. maddesinde öngörülen ceza miktarı “üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası,” aynı Kanunun 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunun yaptırımı ise “altı aydan iki yıla kadar hapis” olup bu ceza, tehdit suçunun yaptırımından daha ağır olduğundan, bu suçlara ilişkin verilen hükmü temyizen inceleme görevi, 2797 sayılı Kanunun 6110 sayılı Kanunla değişik 14. maddesine dayalı olarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin alınan gerek 01.07.2011 günü yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 1, gerekse 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2012 gün ve 2012/1 sayılı kararları uyarınca tehdit suçunu temyizen incelemeye görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 9. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli olduğundan ve yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin, tehdit suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, 4. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 09.05.2011 gün ve 11422-6317 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.12.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.