Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2011/4 E. 2011/4 K. 18.01.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2011/4
KARAR NO : 2011/4
KARAR TARİHİ : 18.01.2011

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Günü 01.12.2008
Sayısı : 360-1000

Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve kamu malına zarar verme suçlarından sanığın; 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 143, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 11 ay hapis, 5237 sayılı TCY’nın 116/2-4, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis, 5237 sayılı TCY’nın 152/1-a, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Antalya 8. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 01.12.2008 gün ve 360-1000 sayılı hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 26.10.2010 gün ve 19074-16705 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Başkanlar Kurulunun kararına göre işin incelenmesi Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olduğu”, Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 30.12.2010 gün ve 11007-10053 sayı ile;
“Temyizin kapsamına, iddianamedeki sevke, hükmün içeriğine ve Yargıtay Kanununun 14. maddelerine göre temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçeleri ile karşılıklı görevsizlik kararı verilmiş olmakla, olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLET ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanığın, Antalya Atatürk Hastanesi A Blok brifing salonuna ve B blok oksijen odasına geceleyin kapıyı kırmak suretiyle girerek bir adet bilgisayar monitörü ve bilgisayar kasasını çaldığı iddiasıyla 5237 sayılı TCY’nın 142/1-a, 143, 116/2-son, 152/1-a, 53 ve 63. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda, Antalya 8. Asliye Ceza Mahkemesince bu suçlardan cezalandırılmasına karar veril¬miş, hükmün sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. ve 5. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Görevli Yargıtay Ceza Dairesinin belirlenebilmesi için öncelikle atılı suçlardan yaptırım miktarı olarak ağır olan suçun tespiti gereklidir. İddianame ve ek iddianamede anlatılan ve bu anlatıma uygun olarak gösterilen sevk maddelerindeki ceza miktarları karşılaştırıldığında;
1- 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b maddesinde 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası,
2- 5237 sayılı TCY’nın 116/2. maddesinde ise 6 aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası,
3-5237 sayılı TCY’nın 152/1-a maddesinde 1 yıldan 6 yıla kadar hapis cezası, öngörülmüştür.
Bu durumda, kamu malına zarar verme suçunun cezası, diğer suçlara göre daha ağır olacağından, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 14. maddesi uyarınca bu suçlara ilişkin verilen hükümleri temyizen inceleme görevi bulunan Yargıtay 9. Ceza Dairesinin temyiz incelemesini yapması gerekmektedir.
Hırsızlık suçlarında ağırlaştırıcı bir neden olan suçun gece vakti işlenmesi nedeniyle iddianamede gösterilen 5237 sayılı TCY’nın 143. maddesindeki artırımın ilavesi halinde ise; hırsızlık suçu için öngörülen hapis cezası miktarı 2 yıl 8 ay ila 6 yıl 8 ay arası olacak ve bu ağırlaştırıcı nedenin görevin belirlenmesinde dikkate alınması durumda temyiz davasına bakma görevi Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olacaktır.
Ancak böyle bir kabulün sonucu olarak da, aynı suçların gündüz vakti işlenmesi halinde Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, geceleyin işlenmesi halinde ise Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevli olması söz konusu olabilecektir. Bu nedenle temyiz davasına bakmakla görevli Ceza Dairesi belirlenirken suçun geceleyin işlenmesine ilişkin olan TCY’nın 143. maddesindeki ağırlaştırıcı nedenin göz önüne alınmaması gerekmektedir.
Öte yandan Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 gün ve 6-6 ile 03.03.2005 gün ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de olanaklıdır.
Bu itibarla, Yargıtay 6. ve 5. Ceza Daireleri kararlarının, görevsizlik yönüyle isabetli olduğu gözetilerek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. ve 5. Ceza Daire görevsizlik kararlarının isabetli olduğuna,
2- 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14 ve 17. maddeleri uyarınca, dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.01.2011 günü oybirliği ile karar verildi.