YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2011/36
KARAR NO : 2011/36
KARAR TARİHİ : 18.11.2011

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 6. ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 09.12.2009
Sayısı : 361-417

Mersin C.Başsavcılığının 15.12.2004 gün ve 13384-8837 sayılı iddianamesiyle;
Sanıklar hakkında 2279 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Yasasının 17. maddesi delaletiyle 90 sayılı K.H.K’nın 15/2 ve 765 sayılı TCY’nın 191/1-2. maddeleri uyarınca açılan kamu davasında; Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesince 10.04.2006 gün ve 1762-341 sayı ile;
“Sanıklardan …’ın tefecilik suçundan eylemine uyan 2279 sayılı Yasanın 17/1 ve tüm sanıklar hakkında 5237 sayılı Yasanın 7/2. maddesi de gözetilerek 5237 sayılı Yasanın 149/1-a-c, TCK.nun 53, 54. maddeleri gereğince yargılanmalarının istenilmesine” karar verilerek, dosyanın görevsizlikle Mersin Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesi Başkanlığına gönderilmesi üzerine; yapılan yargılama sonucunda;
“1- Sanıkların eylemlerinin tefecilik suçunun unsurlarını oluşturmadığı anlaşıl¬dığından, unsurları oluşmayan müsnet suçtan ayrı ayrı beraatlerine,
2- Her ne kadar sanıklar …, … ve … haklarında tefecilik ve tehdit suçlarından Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesine kamu davası açılmış ve Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesi sanıkların eyleminin tefecilik ve birden fazla kişinin silahla yağma suçunu oluşturduğu gerek¬çesiyle görevsizlik kararı vermek suretiyle sanıklar hakkındaki iş bu davayı mahkememize göndermiş ise de; yağma suçu olarak nitelendirilen sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK.nun hükümlerine göre hukuki alacağı tahsil amacıyla birden fazla kişi tarafından tehdit suçunu oluşturduğu ve aynı Kanunun 150/1. maddesi delaletiyle 106/1-a, 2-c. madde ve fıkralarına temas ettiği, 765 sayılı TCK’nun hükümlerine nazaran ise; şahıslara karşı silahla tehdit ve şiddet kullanmak suretiyle ihkak-ı hak suçunu oluşturup, aynı Kanunun 308/2-3. maddesine temas ettiği tüm dosya kapsamı ile anlaşılmakla; suç tarihi nazara alınarak yapılan hesaplamalar ve değerlendirmeler sonucu 765 sayılı TCK. hükümlerinin 5237 sayılı TCK. hükümlerine nazaran daha lehe hükümler taşıdığı anlaşılmakla; sanıkların müsnet suçtan eylemlerine uyan 765 sayılı TCK’nun 308/2-3, 59/2. maddeleri uyarınca, 1 ay 20’er gün hapis ve 180.00’er YTL adli para cezası verilmesine, 647 sayılı Kanunun 6. mad. gereğince sanıklara verilen cezanın ertelenmesine” ilişkin Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25.06.2007 gün ve 194-173 sayılı hüküm, katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 22.06.2009 gün ve 8792-7385 sayı ile;
“I-Sanıklar hakkında tefecilik suçundan kurulan hükme yönelik temyizlere göre yapılan incelemede;
Suçtan doğrudan zarar görmeyen … ve …’ın davaya katılma haklarının olmadığı, müdahilliklerine karar verilmesinin hukuken geçersiz olup hükmü temyiz hakkı vermeyece¬ğinden, şikayetçiler vekillerinin vaki temyiz itirazlarının 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine,
II- Sanıklar hakkında ihkak-ı hak suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
5271 sayılı CMK’nun 5560 sayılı Yasa ile değişik 231.maddesinin 5 ve 14. fıkralarında değişiklik yapan 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılması uygulaması olanaklı hale geldiğinden, 5237 sayılı TCK’nun 7. maddesi gözetilerek, yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu” isabetsizliğinden diğer yönleri incelenmeksizin bozulmuştur.
Bozmaya uyan Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesince 09.12.2009 gün ve 361-417 sayı ile; sanıkların 765 sayılı TCY’nın 308/2-3, 59/2. maddeleri uyarınca 1 ay 20’şer gün hapis ve 180.00.’er YTL adli para cezası ile cezalandırılmalarına, bu cezaların 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca ertelenmesine, sanıklar hakkında 5728 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CMY’nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmün katılanlar vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 23.05.2011 gün ve 792-6968 sayı ile;
“Uyulan bozmaya, uygulamaya ve temyizin kapsamı ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Başkanlar Kurulunun kararına göre” görevsizlik kararı verilerek, dosyanın gönderil¬diği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 11.10.2011 gün ve 6586-17299 sayı ile;
“Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.04.2006 tarihli eylemin silahlı yağma suçunu oluştura¬bileceğine yönelik görevsizlik kararına, Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.12.2009 tarihli hükmünün konusuna, Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle karşı görevsizlik kararı verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gön¬derilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLET ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
İhkakı hak suçundan verilen hükmün temyizi üzerine, Yargıtay 6. ve 7. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Yukarıda belirtilen aşamalar da gözetilerek dosya incelendiğinde;
Dava açılan belge niteliğindeki Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.04.2006 gün ve 1762-341 sayılı görevsizlik kararı ile, olaya ilişkin yapılan açıklama kapsamında gösterilen sevk maddesinin 2279 sayılı Yasanın 17/1 ve 5237 sayılı Yasanın 149/1-a-c olduğu,
Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 25.06.2007 gün ve 194-173 sayılı ilk hükmün, katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesince 22.06.2009 gün ve 8792-7385 sayılı kararı ile diğer yönleri incelenmeksizin bozulduğu,
Anlaşılmaktadır.
14.02.2011 tarih ve 27846 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 09.02.2011 gün ve 6110 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın değişik 14. maddesindeki:
“Ceza dairelerinde:
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü ile,
02.06.2011 tarih ve 27952 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 12.05.2011 gün ve 2011/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurulu Kararı’nın “Ceza Dairelerine İlişkin Ortak Hükümler” başlıklı bölümün 3. maddesindeki:
“Bu iş bölümü yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCY’nda yer alan suçlara göre yapılmış bulunduğundan, yürürlükten kaldırılan 765 sayılı TCY’ndan kaynaklanan işlere, bunların 5237 sayılı TCY’ndaki karşılığını oluşturan işlere bakmakla görevli daire tarafından bakılmasına” ve 4. maddesindeki:
“Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde, yeni iş bölümüne göre ilgili daire tarafından incelenmesine” hükümleri gözetildiğinde, temyiz davasına bakma görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 23.05.2011 gün ve 792-6968 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.11.2011 günü oybirliğiyle karar verildi.