Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2011/22 E. 2011/22 K. 19.07.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2011/22
KARAR NO : 2011/22
KARAR TARİHİ : 19.07.2011

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri 5. ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Günü : 17.02.2006
Sayısı : 302-36

Sanık hakkında zimmet ve 3628 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından, 765 sayılı TCY’nın 202/1, 219/3-4 ve 3628 sayılı Yasanın 13. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında;
Fethiye Ağır Ceza Mahkemesince 14.06.2002 gün ve 199-137 sayı ile;
“Sanık hakkında 3628 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kamu davası açılmış ise de delil yetersizliğinden sanığın beraatine,
Zimmet suçundan açılan kamu davasında ise; sanığın eylemi hırsızlık suçunu oluşturduğundan 765 sayılı TCY’nın 491/1, 522, 523 ve 59. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına, 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine”,
Karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 20.07.2005 gün ve 17884-14505 sayı ile;
“5237 sayılı Yasanın 7. ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri uyarınca, sanığın hukuki durumlarının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasası hükümleri de gözetilerek yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Fethiye Ağır Ceza Mahkemesince 17.02.2006 gün ve 302-36 sayı ile;
“Sanık hakkında 3628 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen beraat kararı temyiz edilmeksizin kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına,
Her ne kadar zimmet suçundan kamu davası açılmış ise de; sanığın eylemi hırsızlık suçunu oluşturduğundan 765 sayılı TCY’nın 491/1, 522, 523 ve 59. maddeleri uyarınca 99 lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine” karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 19.03.2008 gün ve 64-2240 sayı ile;
“İddianame ve hükmün içeriğine, temyiz kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevi, daha önce temyiz incelemesini yapmış bulunan Yüksek 7.Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 22.02.2011 gün ve 7445-1906 sayı ile;
“İddianamedeki sevk, anlatım ve nitelendirmeye göre kararı inceleme görevi Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre Yargıtay Yüksek 5. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Dosyanın oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmesi üzerine, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLET ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 7. Ceza Dairesi ile 5. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosya incelendiğinde;
Sanık hakkında zimmet ve 3628 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından cezalandırılması için açılan kamu davasında, sanığın 3628 sayılı Yasaya aykırılık suçundan beraatine, zimmet suçundan açılan kamu davasında ise sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 491/1,522, 523 ve 59 maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği, bu hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen 7. Ceza Dairesince 20.07.2005 gün ve 17884-14505 sayı ile;
“5237 sayılı Yasanın 7. ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri uyarınca, sanığın hukuki durumlarının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasası hükümleri de gözetilerek yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verildiği,
Fethiye Ağır Ceza Mahkemesince 17.02.2006 gün ve 302-36 sayı ile;
“Sanık hakkında 3628 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen beraat kararı temyiz edilmeksizin kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına,
Her ne kadar zimmet suçundan kamu davası açılmış ise de; sanığın eylemi hırsızlık suçunu oluşturduğundan 765 sayılı TCY’nın 491/1, 522, 523 ve 59. maddeleri uyarınca 99 lira adli para cezası ile cezalandırılmasına, 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine” karar verildiği,
Anlaşılmaktadır.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun 12.07.2007 gün ve 23-23, 24-24; 20.03.2008 gün ve 3-3; 30.04.2009 gün ve 3-3 sayılı kararlarında da açıkça vurgulandığı gibi, Fethiye Ağır Ceza Mahkemesince 14.06.2002 gün ve 199-137 sayı ile verilen ilk hükmün temyiz edilmesi üzerine, incelemenin Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılarak 20.07.2005 gün ve 17884-14505 sayı ile dosya muktezaya bağlandığın¬dan, temyiz incelemesinin yine Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapıl¬mak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 22.02.2011 gün ve 7445-1906 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderil¬mesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.07.2011 günü oybirliğiyle karar verildi.