YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2011/13
KARAR NO : 2011/13
KARAR TARİHİ : 19.07.2011

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 03.09.2009
Sayısı : 77-134

Sanık …’un hırsızlık, kamu malına zarar verme ve sahtecilik suçlarından 5237 sayılı TCY’nın 142/1-a, 143, 152/1-a ve 204/1. maddeleri uyarınca, sanıklar …, … ve …’ün ise hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCY’nın 142/1-a, 143 ve 152/1-a maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle Divriği C.Başsavcılığının 22.06.2009 gün ve 160-46 sayılı iddianamesi ile açılan kamu davasında;
Divriği Asliye Ceza Mahkemesince 03.09.2009 gün ve 77-134 sayı ile;
1- Sanıklar …, …, … ve …’ün hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCY’nın 142/1-a,143, 35/2 ve 62. maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,
2- Sanıklar …, …, … ve …’ün kamu malına zarar verme suçundan aynı Yasanın 152/1-a ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,
3- Sanık …’un sahtecilik suçundan aynı Yasanın 204/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,
Karar verilmiştir.
Sanıklar ve müdafilerinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 21.06.2010 gün ve 7055-7395 sayı ile;
“İddianamedeki sevk, nitelendirme ile hırsızlık suçunun geceleyin işlendiği iddia edilmiş olması nedeniyle sevkteki ağırlığa ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne göre, işin incelenmesi 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği” dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 14.01.2011 gün ve 24244-5 sayı ile;
“Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, 5237 sayılı TCY.nın 142/1-a, 152/1-a; 204/1. maddelerinde öngörülen temel cezaların alt ve üst sınırlarına, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesine göre, işin incelenmesi Yargıtay 9. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği” gerekçeleri ile karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının giderilmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 9. Ceza Dairesi ile Yargıtay 6. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Çözümlenmesi gereken uyuşmazlık hırsızlık, kamu malına zarar verme ve sahtecilik suçlarından açılan kamu davalarında verilmiş bulunan hükümlerin temyiz incelemesinin hangi Özel Daire tarafından yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde, “…Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır…” hükmü yer almaktadır.
Çeşitli suçlara ilişkin davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Uyuşmazlık konusu olayda, 5237 sayılı TCY’nın 142/1-a ve 143. maddesinde yaptırıma bağlanan hırsızlık, 204/1. maddesinde yaptırıma bağlanan sahtecilik ve 152/1-a maddesinde yaptırıma bağlanan kamu malına zarar verme suçlarının temyize konu olduğu görülmektedir.
Divriği Cumhuriyet Başsavcılığının 22.06.2009 gün ve 160-46 sayılı iddianamesi incelendiğinde,
Mala zarar verme suçu olarak nitelendirilen eylemin, “11.05.2009 tarihinde geceleyin …’ın sorumlu olduğu caminin kapı kilidi kırılarak içeriye girildiği” şeklinde tanımlandığı, bu haliyle niteleme ve anlatımın, aynı Yasanın 153. maddesinde düzenlenen “ibadethanelere ve mezarlıklara zarar verme” suçuna yönelik olduğu anlaşılmaktadır.
Temyize konu suçlardan hırsızlık suçunun cezası 5237 sayılı TCY’nın 142/1-a. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis, sahtecilik suçunun cezası aynı Yasanın 204/1. maddesi uyarınca iki yıldan beş yıla kadar hapis ve ibadethaneye zarar verme suçunun cezası ise aynı Yasanın 153/1. maddesi uyarınca bir yıldan dört yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğundan, hırsızlık ve sahtecilik suçlarına ilişkin davaların hangisinin ağır olduğu belirlenmelidir.
İlgili yasa maddelerinde anılan suçlara ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırları eşit olarak öngörülmüş, ancak iddianamedeki sevkte gösterilen ve sanıklar hakkında uygulanan 5237 sayılı Yasanın 143. maddesi uyarınca, aynı Yasanın 142. maddesine göre verilecek cezanın üçte birine kadar arttırılacağı hükme bağlanmış olduğundan, hırsızlık suçuna ilişkin davanın diğerine oranla daha ağır olduğu ve temyiz incelemesi yapacak daireyi belirlemede ölçü alınması gerektiği kabul edilmelidir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca hırsızlık suçundan kurulan hükümleri incelemekle görevli Yargıtay 6. Ceza Dairesinde yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 14.01.2011 gün ve 24244-5 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.07.2011 günü oybirliği ile karar verildi.