Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2011/11 E. 2011/11 K. 19.07.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2011/11
KARAR NO : 2011/11
KARAR TARİHİ : 19.07.2011

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 01.04.2008
Sayısı 49-310

Sanıklar …, …, … ve… hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan 765 sayılı TCY’nın 258/1. maddesi uyarınca; sanık … hakkında ayrıca resmi belgeyi bozma suçundan ek iddianame ile 5237 sayılı TCY’nın 205/1. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında;
Şişli 10. Asliye Ceza Mahkemesince 01.04.2008 gün ve 549-310 sayı ile;
Sanık …’nun, eylemlerin bir bütün halinde görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu kabul edilerek 765 sayılı TCY’nın 258/1. maddesi uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca cezasının ertelenmesine,
Sanıklar …,… ve …’ın da 765 sayılı TCY’nın 258/1 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca sonuç olarak 1.620’şer Lira adli para cezası ile cezalandırılmalarına ve aynı Yasanın 6. maddesi uyarınca cezalarının ertelenmesine, karar verilmiştir.
Sanık … ve sanıklar müdafii tarafından temyiz edilen hükmü inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 07.12.2009 gün ve 2290-19823 sayı ile;
“İddianamelerde açıklanan eylemlere, mahkemenin kabulüne, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 11.Ceza Dairesinin görevine girdiği…”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 27.01.2011 gün ve 28-432 sayı ile;
“Her ne kadar sanık … hakkında ayrıca ‘resmi belgeyi bozma’ suçundan ek iddianame ile kamu davası açılmış ise de, adı geçen sanık hakkında bu suçla ilgili olarak herhangi bir temyiz davası bulunmadığı anlaşılmış olup, tüm sanıklar hakkında 765 sayılı TCK’nın 258/1. maddesinde öngörülen görevli memura etkin direnme suçundan açılan kamu davalarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz davalarının incelemesini yapma görevinin Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu…” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanıklar …, …, … ve… hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan 765 sayılı TCY’nın 258/1. maddesi uyarınca, sanık … hakkında ayrıca resmi belgeyi bozma suçundan 5237 sayılı TCY’nın 205/1. maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmıştır.
Yargılama sonunda, sanık … hakkında açılan kamu davalarındaki eylemlerin bir bütün halinde görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu kabul edilerek tüm sanıkların 765 sayılı TCY’nın 258/1. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verilmiş, hükmün sanık… ve sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4 ve 11. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir ” hükmüne yer verilmiştir.
Buna göre yapılan incelemede;
Resmi belgeyi bozma suçunun temel cezasının, 5237 sayılı TCY’nın 205. maddesi uyarınca 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası olduğu,
Görevi yaptırmamak için direnme suçunun temel cezasının ise, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 765 sayılı TCY’nın 258/1. maddesi uyarınca 6 aydan 2 yıla kadar hapis cezası olduğu,
Anlaşılmaktadır.
Buna göre, resmi belgeyi bozma suçuna yasada öngörülen cezanın görevi yaptırmamak için direnme suçuna ilişkin cezadan daha ağır olduğu görülmektedir.
Bu durumda, 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde yer alan, “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir” hükmü nazara alındığında; temyiz davasına bakma görevi, resmi belgeyi bozma suçundan kurulan hükmü temyizen incelemekle görevli olan Yargıtay 11. Ceza Dairesine ait olmalıdır.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 27.01.2011 gün ve 28-432 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.07.2011 günü oybirliği ile karar verildi.