YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2010/6
KARAR NO : 2010/7
KARAR TARİHİ : 27.05.2010
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 9 ve 8 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 28.12.2006
Sayısı : 329-397
Sanık … hakkında, Aliağa Cumhuriyet Başsavcılığınca 28.12.2006 gün ve 1923-205 sayılı iddianame ile, 25.08.2006 tarihinde, kuru otları yakmak isterken yangına neden olduğundan bahisle, 5237 sayılı TCY’nın 170/2 maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda, sanığın, kasten yangına neden olma suçundan, 5237 sayılı TCY’nın 170/2 ve 50/1-f madde ve fıkraları uyarınca kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilmiş, bu hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine de;
Yargıtay 9. Ceza Dairesince: 23.12.2008 gün ve 14296-13768 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne göre işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin görevsizliğine, dosyanın ilgili Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince: 09.06.2009 gün ve 866-8647 sayı ile;
“Sevkteki eylem tanımına, temyiz edilen hüküm konusuna ve uygulamaya, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre inceleme görevi Yargıtay Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin görevsizliğine, dosyanın ilgili Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince ise: 21.01.2010 gün ve 36598-895 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirme ve sevke, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve temyizin kapsamına göre, temyizi inceleme görevi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin görevsizliğine, görevli dairenin belirlenmesi için dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna sorulmak üzere Yargıtay C.Başsavcılığına gönderilmesine”
Karar verilerek; dosya, oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 9, 8 ve 2. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; 5237 sayılı TCY’nın 170/2. maddesinden açılan kamu davası sonunda verilen hükme ilişkin temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Yasasının 14. maddesine göre, Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde iddianamedeki vasıflandırma esas alınır.
Bununla birlikte, Yargıtay Yasasının 14. maddesinin, 765 sayılı TCY esas alınarak düzenlenmiş olması nedeniyle, 5237 sayılı TCY’nda yer alan bir kısım suçlar 14. maddenin kapsamına girmemektedir.
5237 sayılı TCY’nın 170/2. maddesindeki “kasten yangına neden olma” suçu da bu suçlardan bir tanesidir.
Nitekim, 170. maddenin başlığı “genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması” olup; bu maddenin 1. fıkrasındaki “kasten yangın çıkarma suçu” 765 sayılı TCY’nın 369 ve 370. maddelerinde düzenlenen suçun benzeri olduğundan, bu suçlardan açılan davalar sonunda verilen hükümlerin Yargıtay 8. Ceza Dairesince incelenmesi gerekeceğinde kuşku bulunmamaktadır.
Öte yandan, taksirle yangına neden olma suçundan açılan davalar sonunda verilen hükümlerin de, 5237 sayılı TCY’nın bu suçu düzenleyen 171. maddesinin, 765 sayılı TCY’nın 383. maddesinin karşılığını oluşturması nedeniyle Yargıtay 9. Ceza Dairesince inceleneceği de açıktır.
5237 sayılı TCY’nın 170. maddenin 2. fıkrasında düzenlenen “kasten yangına neden olma” suçu ise, 765 sayılı TCY’nda bulunmayan ve ilk defa 5237 sayılı TCY’nda ihdas edilen bir suç olmakla birlikte; 170. maddenin 1. fıkrasında düzenlenmiş bulunan “kasten yangın çıkarma” suçuna bakmakla görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, gerek suçlar arasındaki benzerlik, gerekse her iki suça aynı maddede yer verilmiş olması nedeniyle “170. maddenin 2. fıkrasında yer alan kasten yangına neden olma” suçundan açılmış bulunan davalarla ilgili olarak verilen hükümleri de temyizen incelemesi gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.06.2009 gün ve 866-8647 sayılı görevsizlik kararının kaldırılarak, dosyanın incelenmek üzere Yargıtay 8. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27.05.2010 günü oybirliği ile karar verildi.