YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2010/27
KARAR NO : 2010/28
KARAR TARİHİ : 15.07.2010

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 22.06.2006
Sayısı : 697-726

Sanık …’ın, görevli memura direnme suçundan 765 sayılı TCY’nın 258/3-4, 59/2 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 87.241.632 lira ağır para cezasıyla, kamu malına zarar verme suçundan ise, 765 sayılı TCY’nın 516/3, 59/2 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 2.181.040.800 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesince 27.11.2002 gün ve 746-914 sayı ile verilen hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 06.06.2005 gün ve 20200-4951 sayı ile;
“5237 sayılı Türk Ceza Yasasının 7. maddesinde ‘zaman bakımından uygulama’, 5252 sayılı Türk Ceza Yasasının Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Yasanın 9. maddesinde ise, ‘lehe olan hükümlerin uygulanmasında usul’ kurallarının düzenlenmesi, ayrıca 5252 sayılı Yasanın 12. maddesi ile 765 sayılı Türk Ceza Yasasının yürürlükten kaldırılmış olması, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasası ve bu Yasaların hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girmiş bulunması karşısında;
5237 sayılı Yasanın 7. ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri uyarınca, sanığın hukuki durumlarının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasası hükümleri de gözetilerek yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması” gerekçesiyle diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkemece bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda, 22.06.2006 gün ve 697-726 sayı ile suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCY’nın sanık lehine olduğu kabul edilerek, sanığın, 765 sayılı TCY’nın 258/3-4, 59/2, 647 sayılı Yasanın 4, 765 sayılı TCY’nın 516/3, 59/2, 647 sayılı Yasanın 4 ve 765 sayılı TCY’nın. 72. maddeleri uyarınca sonuç olarak 2.052 lira adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiş, Yargıtay C. Başsavcılığının “onama ve bozma” istekli 04.02.2008 gün ve 185639 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilen dosyada;
Yargıtay 4. Ceza Dairesince 12.10.2009 gün ve 2933-15975 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 9. Ceza Dairesi ise, 11.03.2010 gün ve 20163-3043 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30.12.2008 gün ve 20-20 sayılı kararındaki görüşe, Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesince 27.11.2002 tarihinde verilen hükümlerin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 06.06.2005 tarihli bozma ilamı ile karara bağlanması ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükümlerine göre işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçeleriyle görevsizlik kararları vermekle, oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderil¬en dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanığın, görevli memura direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından cezalandırılmasına ilişkin hükmün temyizi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesi ile 9. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosyanın incelenmesinde, sanığın, 765 sayılı TCY’nın 258/2-3, 516/3 ve 522. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle Ankara C.Başsavcılığının 08.05.2002 gün ve 29691-19736 sayılı iddianamesi açılan kamu davasında, aynı yer Asliye Ceza Mahkemesince verilen 27.11.2002 gün ve 746-914 sayılı hükmün, sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek, 06.06.2005 gün ve 20200-4951 sayılı ilamı ile karara bağlandığı, incelemeye konu 22.06.2006 gün ve 697-726 sayılı hükmün de, bu bozma kararına uyulmak suretiyle, sanık … hakkında, görevli memura direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükmü olduğu,
Anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde, “…Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır…” hükmü yer almaktadır.
Sanık hakkında verilen hükümdeki suçlardan cezası en ağır olan, kamu malına zarar verme suçuna ilişkin hükümlerin temyizen incelenmesi Yargıtay 9. Ceza Dairesine ait bulunmakta ise de, Ankara 18. Asliye Ceza Mahkemesince verilen ilk hükmün, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 06.06.2005 gün ve 20200-4951 sayı ile karara bağlandığının anlaşılması karşısında,
Bozmadan sonraki hükme de Yargıtay 4. Ceza Dairesinin bakması gerekmektedir. Bu nedenle, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 12.10.2009 gün ve 2933-15975 sayılı görevsizlik kararının kaldırılarak, dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.07.2010 günü oybirliği ile karar verildi.