Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2010/22 E. 2010/23 K. 15.07.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2010/22
KARAR NO : 2010/23
KARAR TARİHİ : 15.07.2010

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 5. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü 16.11.2006
Sayısı 395–746

Sanık hakkında Fikir ve Sanat Eserleri Kanuna aykırılık ve müstehcenlik suçlarından, 5846 sayılı Yasanın 81/9-1-b ve 5237 sayılı TCY’nın 226/1-d, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında;
Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesince 16.11.2006 gün ve 395–746 sayı ile;
Sanığın müstehcenlik suçundan 5237 sayılı TCY’nın 226/4, 62, 52/2. maddeleri uyarınca sonuç olarak 6.000 YTL adli para ve 41 gün karşılığı 820 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın para cezasının 5237 sayılı TCY’nın 52/4. maddesine göre birer aylık taksitler halinde 20 eşit taksitte ödemesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi durumunda cezanın tamamının tahsiline ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrilmesine,
Bandrol almaksızın eser çoğaltmak suçundan ise, 5846 sayılı Yasanın 81/9-1-b ve 5237 sayılı TCY’nın 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 53/1. maddesindeki hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, sanığa verilen hapis cezasının 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine, 51/3. maddesi gereğince takdiren üç yıl denetim süresi belirlenmesine, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde sanık hakkında 51/7. maddesinin uygulanmasına, sanığa verilen hapis cezası ertelendiğinden 53/1. maddesindeki hükümlerin sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, ayrıca takdiren 53/1-c bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmasına yer olmadığına,
Adli emanetinin 2006/1701 sırasında kayıtlı bulunan suça konu CD’lerin 5237 sayılı TCY’nın 54/1. maddesi gereğince müsaderesine” karar verilmiştir.
Sanık tarafından temyiz edilen hükmü inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 08.02.2010 gün ve 17071–1377 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevke, hükmün konusu ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, işin incelenmesi Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait olduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 28.04.2010 gün ve 2406–3118 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi hükmüne göre işin incelenmesi, Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararı verilmiş olmakla;
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanık hakkında, 5846 sayılı Yasanın 81/9-1-b ve 5237 sayılı TCY’nın 226/1-d, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında;
Sanığın 5237 sayılı TCY’nın 226/4, 62, 52/2 ve 5846 sayılı Yasanın 81/9-1-b ve 5237 sayılı TCY’nın 62, 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiş, hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 7. ve 5. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğ¬muştur.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir ” hükmüne yer verilmiştir.
İddianamede anlatılan eylemlere ilişkin maddelerdeki cezaların karşılaştırılması sonucunda, atılı suçlardan en ağırı 5846 sayılı Yasanın 81/9-1-b mad¬desinde düzenlenen bandrol almaksızın eser çoğaltmak suçu olduğundan, Özel Yasada yazılı olup da, diğer dairelerin görevine girmeyen bu suçlara bakma görevi Yargıtay Yasasının 14. maddesi uya¬rınca Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 08.02.2010 gün ve 17071–1377 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 7. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.07.2010 günü oybirliği ile karar verildi.