YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2010/12
KARAR NO : 2010/13
KARAR TARİHİ : 27.05.2010
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 11. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Günü 23.01.2007
Mühürde sahtecilik suçundan sanık … ile resmi belgede sahtecilik suçundan sanık …’in yapılan yargılamaları sonucunda;
1- Sanık …’nin 5237 sayılı TCY’nın 202/1 ve 53. maddeleri uyarınca iki kez 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,
2- Sanık …’in 5237 sayılı TCY’nın 204/1, 62, 51 ve 53. maddeleri uyarınca iki kez 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Altıntaş Asliye Ceza Mahkemesince verilen 23.01.2007 gün ve 105-4 sayılı hüküm, sanıklar müdafii ve üst C. Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.12.2009 gün ve 19780-20430 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsa¬mına göre” görevsizlik kararı verilerek dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince 22.02.2010 gün ve 23863-1621 sayı ile;
“İddianamedeki sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşı görev¬sizlik kararı verilmiştir.
Dosya, oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkan¬lığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLET ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanıklar hakkında Altıntaş C.Başsavcılığınca 21.07.2006 gün ve 38 sayı ile düzenle¬nen iddianamede; “Şüpheli Yaşar’ın eylemi 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 202/2. maddesinde düzenlenen mühürde sahtecilik suçunu ve 204/1. maddesinde düzenlenen resmi evrakta sahtecilik suçunu oluşturuyor ise de, mührün sahte olarak kullanılması ile belgenin aldatma yeteneği kazanmış olması, soğuk mührün olmaması halinde aldatma yeteneği bulunmayacağından resmi belgede sahtecilik suçu oluşmayacağı ve bir eylem için iki ayrı suçtan hüküm kurulamayacak olması nedeniyle, eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 44. maddesine göre daha ağır cezayı öngören mühürde sahtecilik suçunu oluşturduğu” açıklamasıyla sanık …’nin kamu kurumuna ait mührü sahte olarak kullanarak resmi belgeler düzenlemek suretiyle işlediği mühürde sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCY’nın 44. maddesi yollamasıyla TCY’nın 202/2., sanık Abdulaziz Gökçimen’in de bu belgeleri kullanmak suretiyle işlediği resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCY’nın 204/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Görevli Yargıtay Ceza Dairesinin belirlenebilmesi için öncelikle atılı suçlardan yaptırım miktarı olarak ağır olan suçun tespiti gereklidir. İddianamede anlatılan ve bu anlatıma uygun olarak gösterilen sevk maddelerindeki ceza miktarları karşılaştırıldığında;
1- 5237 sayılı TCY’nın 202/2. maddesinde 1 yıldan 6 yıla kadar hapis cezası,
2- 5237 sayılı TCY’nın 204/1. maddesinde ise 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası öngörülmüştür.
Bu durumda, mühürde sahtecilik suçunun cezası, üst sınırı itibarıyle resmi belgede sahtecilik suçuna göre daha ağır olduğundan, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın 14. maddesi uyarınca, bu suçlara ilişkin verilen hükümleri temyizen inceleme görevi bulunan Yargıtay 4. Ceza Dairesinin temyiz incelemesini yapması gerekmektedir.
İddianamede TCY’nın 202/1. maddesi uyarınca mühürde sahtecilik suçundan açılan davadaki anlatımın, evrakta sahtecilik suçuna ilişkin bir anlatım olduğu ileri sürülebilecek ise de, iddianamedeki anlatımın açıklığı ve TCY’nın 44. maddesinin yollamasıyla mühürde sahtecilik suçundan dava açıldığının belirtilmesi karşısında, bu düşünceye katılma olanağı bulunmamaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incele¬mesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.12.2009 gün ve 19780-20430 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 27.05.2010 günü oybirliğiyle karar verildi.