YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2009/7
KARAR NO : 2009/7
KARAR TARİHİ : 15.07.2009

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 9. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 09.03.2006
Sayısı : 154-80

01.08.2001 tarihinde …’ı öldürdükten sonra, maktûle ait arabayı yakmak suretiyle, işledikleri nakil vasıtasına zarar vermek ve 6136 sayılı Yasaya aykırı dav¬ranmak suçları nedeniyle; sanıklar …, … ve …’ın, 765 sayılı TCY’nın 64/1, 516/7 ve 6136 sayılı Yasanın 13/1. maddeleri uyarınca cezalandırıl¬maları için Karapınar Cumhuriyet Başsavcılığınca 18.06.2002 gün ve 656-127 sayılı iddiana¬me ile açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonunda; “sanıklara yüklenen eylemlerin bir bütün halinde suç delillerini yok etme ve gizleme suçunu oluşturduğu ve 5237 sayılı TCY’nın 281/1. maddesine göre bu suçun bizzat delilleri gizlenilen suçun sanıkları tarafından işlen¬mesi halinde ceza verilemeyeceği gerekçesiyle, 5237 sayılı TCY’nın 7/2, 281/1 ve 5271 sayılı CYY’nın 223/4-b maddeleri uyarınca sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına” ilişkin, Karapınar Asliye Ceza Mahkemesince verilen 09.03.2006 gün ve 154-80 sayılı hüküm, üst Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 12.12.2007 gün ve 209589 sayılı tebliğname ile Özel Daireye gönderilen dosya;
Yargıtay 9. Ceza Dairesince 09.07.2008 gün ve 12716-8907 sayı ile;
“İddianamedeki tavsife, tavsifteki ağırlığa, Yargıtay Yasasının 14. maddesi hükmüne göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, Dairemizin görev¬sizliğine, dosyanın ilgili daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine,”
Yargıtay 4. Ceza Dairesi ise 10.02.2009 gün ve 15893-2016 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme ve temyizin kapsamına göre Yargıtay Kanununun 14/son maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yargıtay Yüksek 9. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin görevsizliğine, görevli Dairenin belirlenmesi bakımından dosyanın Yargıtay Başkanlar kurulu’na gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine,”
Karar verilmiş, sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 9. Ceza Dairesince 30.03.2009 gün ve 5524-3626 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlan¬mıştır.

TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 4. Ceza Dairesi ile Yargıtay 9. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosya incelendiğinde;
Davayı açan iddianamede, sanıkların …’ı öldürdükten sonra suç delillerini yok etmek için bu kişiye ait olan otomobili yakmak suretiyle gizlemeye çalıştıklarından bahisle, 765 sayılı TCY’nın 64/1 ve 516/7. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açıldığı,
Buna karşılık mahkemece eylemin suç delillerini yok etme suçunu oluşturacağından ve bu suçun bizzat delilleri yok edilen suçu işleyenler tarafından işlenemeyeceği gerekçesiyle, ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği, temyizin de bu hükme yönelik olduğu,
Anlaşılmaktadır.
Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca; “mala zarar vermek” suçundan açılan kamu davalarından verilen hükümlerle ilgili temyiz davasına Yargıtay 9. Ceza Dairesinin, suç delillerini yok etmek suçundan açılan kamu davasından kurulan hükümle ilgili temyiz davasına ise Yargıtay 4. Ceza Dairesinin bakması gerektiğinde kuşku bulunmamaktadır.
Uyuşmazlık, iddianamedeki anlatımın “suç delillerini yok etme” suçuna uygun olma¬sına rağmen, sevk maddelerinin “mala zarar verme” suçuna ilişkin olması karşısında, temyiz davasına bakması gereken Dairenin hangi ölçüte göre belirleneceği ile ilgilidir.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayi¬ninde davadaki tavsif esas alınır…” hükmü yer almaktadır.
Şu halde; “tavsif”in neye göre belirleneceği sorunu çözümlenmelidir. İddianameye bakıldığında, sevk maddesi olarak 765 sayılı TCY’nın 516/7. maddesine yer verildiği ve yine Yargıtay Yasasının 14. maddesine göre bu maddeden açılmış bulunan davalar hakkındaki hükümleri inceleme yetkisinin 9. Ceza Dairesinin görev alanına girdiği açıktır. Ne var ki; iddianamedeki anlatım “suç delillerini yok etme” suçuna ilişkindir.
Bu durumda, görevli dairenin, yanlış belirlenmiş sevk maddelerine göre değil, vasfı iddianame metninden açıkça saptanabilen suça göre belirlenmesi gerekir. Nitekim bu şekilde bir yoruma 1412 sayılı CYUY’nın 150. ve 257. maddeleri ile 5271 sayılı CYY’nın 225. maddesi de olanak vermektedir.
Açıklanan nedenlerle, sevk maddelerinin aksine sanıkların iddianamede nitelenen eylemlerinin “suç delillerini yok etme” suçuna ilişkin olması sebebiyle, Yargıtay Yasasının 14. maddesi gereğince bu suçtan açılan temyiz davasına bakma görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 10.02.2009 gün ve 15893-2016 sayılı görevsizlik kararının kaldırılarak, dosyanın incelenmek üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderil¬mesine, 15.07.2009 günü oybirliği ile karar verildi.