Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2009/5 E. 2009/5 K. 30.04.2009 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2009/5
KARAR NO : 2009/5
KARAR TARİHİ : 30.04.2009

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 05.07.2005
Sayısı : 22-86

Ankara C.Başsavcılığınca 11.01.1995 gün ve 403-29 sayı ile, sanık … hak¬kında 765 sayılı TCY’nın 342/1, 31, 33. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasının yapılan yargılaması sonucunda Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesince 12.04.2000 gün ve 22-86 sayı ile sanığın, 765 sayılı TCY’nın 342/1 ve 80. maddeleri gereğince 2 yıl 4 ay ağır hapis cezasıyla cezalandı¬rıl¬masına karar verilmiş, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilen hüküm Yargıtay 6. Ceza Dairesince 08.12.2000 gün ve 6914-9358 sayı ile onanarak kesinleşmiştir.
5237 sayılı TCY’nın yürürlüğe girmesi üzerine lehe yasa değerlendirmesi için dosyayı ele alan Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesince 05.07.2005 gün ve 22-86 sayı ile;
765 sayılı TCK hükümlerinin sanık lehine olduğu gerekçesiyle önceki hükümdeki ağır hapis cezasının hapis olarak aynen infazına karar verilmiştir.
Yerel Mahkemenin 08.12.2005 gün ve 22-86 sayılı ek kararla, hükmün süresinde tem¬yiz edilmediği gerekçesiyle hükümlü müdafiinin temyiz istemini reddetmesi ve bu kararın da temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 19.06.2006 gün ve 1821-5677 sayı ile;
“Hükümlünün, yokluğunda verilip 18.08.2005 tarihinde müdafiine usulüne uygun ola¬rak tebliğ edilen hükmü CMUK’nun 310. maddesinde belirlenen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 22.11.2005 tarihinde tem¬yiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Yasanın 315. maddesi uyarınca reddine ilişkin 08.12.2005 tarih ve 1995/22-2000/86 sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun görüldüğünden hükümlünün temyiz itirazlarının reddiyle 08.12.2005 gün ve 1995/22-2000/86 sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi onanmasına” karar verilmiştir.
Yargıtay C.Başsavcılığının 28.11.2007 gün ve 239558 sayılı yazısıyla suç tarihinin değiş¬tirilmesi için karar düzeltme talebinde bulunması üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesince 16.04.2008 gün ve 23012-9722 sayı ile;
“…Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı 19.06.2007 tarihli yazısı ile infazdaki duraksamaya dikkati çekerek suç tarihinin 28.4.1989 olarak düzeltilmesi için olağanüstü kanun yollarından karar düzeltme veya itiraza gidilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarda bulunduğu, anılan ihbar ciddi bulunarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.11.2007 gün 2007/239558 sayılı karar düzeltme istemi Dairemiz Başkanlığına bu bağlamda getirildiği, bu durumda 19.06.2006 günlü son onama kararının Yargıtay 11. Ceza Dairesine ait olması, Yargıtay Başkanlar Kurulunun 31.01.2005 gün 2005/1 sayılı kararıyla sahtecilik suçuna ilişkin temyiz inceleme görevinin Yargıtay 11. Ceza Dairesine verildiğinin anlaşılması karşısında; suça ilişkin maddi kanıtların yeniden toplanması gerekmeden dosyadaki mevcut haliyle incelenerek verilen uyarlama kararının Yargıtay 11.Ceza Dairesince onanması da gözetilerek, işin incelenmesi Yüksek 11.Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararı veril¬miş, dosyanın gönderildiği Yargıtay 11.Ceza Dairesince de 09.03.2009 gün ve 11852-2197 sayı ile;
“19.12.2006 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren, 5560 sayılı Yasanın 29. maddesi ile 5320 sayılı Yasanın 8. maddesinin birinci fıkrasının sonuna eklenen cümle uyarınca, Yargıtay ceza daireleri kararlarındaki yazıma ilişkin maddi hataların düzeltilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca ilgili ceza dairesine başvuruda bulunulabileceğinin bildirilmesi ve düzeltilmesi istenen kararın Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olması ayrıca Yüksek 6. Ceza Dairesi görevsizlik kararında belirtildiği şekil¬de,’suça ilişkin maddi kanıtların yeniden toplanması gerekmeden dosyadaki mevcut haliyle incelenerek verilen uyarlama kararı’ Dairemizce onanmayıp işin esası incelenmeksizin 19.06.2006 gün 1821/5677 sayı ile temyiz isteminin reddi kararının onanması karşısında; bu istemi inceleme görevi Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşı görevsizlik kararı verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkan¬lığına gönde¬rilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Hükümlü hakkında 765 sayılı TCY’nın 342/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davası sonunda Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesince mahkûmiyetine hükmolunmuş, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilen bu hüküm Yargıtay 6. Ceza Dairesince onanarak kesinleşmiştir. 5237 sayılı TCY’nın yürürlüğe girmesi üzerine lehe yasa değerlendirmesi için dosyayı ele alan yerel mahkemece eski hükmün aynen infazına karar verilmiş, bu hükmün süresinden sonra temyizi üzerine temyiz istemi yerel mahkemece redde¬dilmiş, bunun da temyizi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesince temyiz isteminin reddi kararı onanmıştır. Yargıtay C.Başsav¬cılığının suç tarihinin değiştirilmesi için karar düzeltme iste¬minde bulunması üzerine Yargıtay 6. ve 11. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun 31.01.2005 gün 2005/1 sayılı kararıyla, 01.02.2005 (günü dâhil) devamı tarihlerde düzenlenen tebliğnameler esas alınmak suretiyle, sahtecilik suçuna ilişkin hükümleri temyizen inceleme görev ve yetkisi Yargıtay 11. Ceza Dairesine verilmiş bulunmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk Görüşüne katılmayan 4. ve 11. Ceza Dairesi Başkan Vekilleri; “dosyanın daha önce Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından esasının incelenerek muktezaya bağlandığı, sonradan Yargıtay 11. Ceza Dairesinin yaptığı incelemenin ise esasa ilişkin olmayıp süre yönünden temyiz isteminin reddine dair bir karar olduğu ve dosyanın esasına ilişkin bir inceleme yapılmadığı, bu nedenlerle Yargıtay 11. Ceza Dairesinin temyiz isteminin reddine ilişkin kararı onamasının muktezaya bağlama olarak kabul edilemeyeceği, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYY’nın 322/son maddesi uyarınca karar düzeltme taleplerine ilişkin Yargıtay incelemesinin asıl hükmü onayan Dairece yapılması gerektiği, düzeltilmesi istenilen kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğu” görüşüyle karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 09.03.2009 gün ve 11852-2197 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.04.2009 günü oyçokluğuyla karar verildi.