Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2009/4 E. 2009/4 K. 30.04.2009 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2009/4
KARAR NO : 2009/4
KARAR TARİHİ : 30.04.2009

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 01.12.2005
Sayısı : 328-574

Koçarlı C.Başsavcılığınca 28.01.2002 gün ve 19 sayı ile, sanıkların 765 sayılı TCY’nın 308/2 ve 179/1-son maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında Koçarlı Asliye Ceza Mahkemesince 21.05.2002 gün ve 25-66 sayı ile;
“Sanık …’ın TCK’nun 64/2. maddesi delaletiyle TCK’nun 308/2. maddesi diğer sanıkların ayrı ayrı TCK’nun 64/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 308/2 ve TCK’nun 179/2-son maddelerinin tatbiki suretiyle cezalandırılması ve yargılamanın devamı için dava dosyasının görevli ve yetkili Aydın Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Koçarlı C.Savcılığına tevdiine” karar verilerek, dos¬yanın gönderildiği Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesince 01.12.2005 gün ve 328-574 sayı ile;
“1- Sanıklar …, … ve … hakkında hürriyeti tahdit suçun¬dan dolayı açılan kamu davasında sanıkların müştekinin hürriyetini tahdit kastıyla hareket etmedikleri, kasıtlarının müştekinin zilyetliğinde bulunan ve kendilerine ait olduğunu ileri sürdük¬leri aracı geri almak olduğu anlaşıldığından sanıklar hakkında hürriyeti tahdit suçundan açılan kamu davasında sanıkların beraatına, yargılama gideri yükletilmesine yer olmadığına,
2- Sanıklar …, … ve …’ın müşteki …’ün zilyetliğindeki kendilerine ait olduğunu ileri sürdükleri aracı müştekiyi tehdit etmek suretiyle aldıkları anlaşıldığından eylemlerine uyan 765 sayılı TCK’nun 308/2. maddesi gereğince takdiren ve teşdiden 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,
3- İkrarları nedeniyle TCK 59. madde gereğince cezalarının takdiren 1/6 oranında indi¬rilerek sanıkların 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına,
4- Suçun işleniş özellikleri nedeniyle 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına,
5- Sanık …’ın adli sicil kaydı ile belirlenen geçmişteki haliyle ileride suç işlemek¬ten çekineceği kanısına ulaşıldığından 647 sayılı Yasanın 6. maddesi gereğince hapis cezasının ertelenmesine, TCK 94. madde gereğince ihtarat yapılmasına,
6- Sanıklar … ve …’ın adli sicil kaydı ile belirlenen geçmişteki haliyle ileride suç işlemekten çekineceği kanısına ulaşılmadığından sanıklara verilen cezanın ertelenmesine yer olmadığına” karar verilmiştir.
Hükmün sanıklar tarafından kendiliğinden hak alma suçu yönünden temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesince 11.06.2007 gün ve 4775-8462 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve tavsife, Asliye Ceza Mahkemesinin 21.05.2002 tarihli görevsizlik kararına, temyiz kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş, dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 05.03.2009 gün ve 7375-3275 sayı ile;
“Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (179/1) ve kendiliğinden hak alma (308/2. md.) suçlarından dava açıldığı, Asliye Ceza Mahkemesince 21.05.2001 tarihinde sanıkların eylemlerinin TCK’nun 179/2-son ve 308/2. maddeleri uyarınca değerlendirilmesi gerektiği belir¬tilerek görevsizlik kararı verilerek dosyanın Ağır Ceza Mahkemesine gönderildiği, mahkemece yapılan yargılama sonucunda kendiliğinden hak alma suçundan TCK’nun 308/2. maddesi uyarınca ceza verildiği, sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat kararı verildiği ve bu kararın temyiz edilmeyerek kesinleştiği anlaşılmakla; sevkteki eylem tanımına, temyiz edilen hüküm konusuna ve uygulamaya, temyizin kapsamına Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre inceleme görevi Yargıtay Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşı görevsizlik kararı verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönde¬ril¬en dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlan¬mıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanıklardan …’ın noter satışı kendisinde bulunan Dudu Alıçlı adına ruhsatlı aracı İsmet Güzel isimli şahsa haricen sattığı ancak parasını alamadığı, yaptığı araştırmada aracın Koçarlı ilçesinde olduğunu öğrendiği, 04.12.2001 günü sanıkların Koçarlı’ya geldikleri ve aracı benzin istasyonunda müştekinin benzin aldığı bir sırada gördükleri, kendilerini polis olarak tanıtıp “emniyete gideceğiz” diyerek anahtarı alıp sanık …’ın direksiyona geçtiği, müştekiyi de araca bindirdiği, diğer sanıkların başka bir araç ile arkalarından takip ettikleri, müştekiyi daha sonra araçtan indirip aracı alarak ayrıldıkları iddiasıyla 765 sayılı TCY’nın 308/2 ve 179/1-son maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında, Koçarlı Asliye Ceza Mahkemesinin verdiği görevsizlik kararıyla dosyanın gönderildiği Aydın 1. Ağır Ceza Ma¬h¬ke¬mesince sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatına, kendiliğinden hak alma suçundan ise mahkûmiyetlerine hükmolunmuş, hükmün sanıklar tarafından kendiliğinden hak alma suçu yönünden temyizi üzerine Yargıtay 2. ve 8. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmaz¬lığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza dairelerinin görevlerinin tayininde, davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır” hükmüne yer verilmiştir.
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararının temyiz edilmeksizin kesinleşmiş olması ve sanıkların temyizinin kendiliğinden hak alma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik olması nedeniyle temyiz incelemesinin, Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca bu suçlara ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 11.06.2007 gün ve 4775-8462 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.04.2009 günü oybirliği ile karar verildi.