YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2009/3
KARAR NO : 2009/3
KARAR TARİHİ : 30.04.2009

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 2. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 25.12.2007
Sayısı : 574-708

Kütahya C.Başsavcılığınca 07.01.2003 gün ve 5396 sayı ile;
“Sanık …’un aynı köyde oturmakta olan şikayetçi…..’ye olay tari¬hinde ve öncesinde sırnaşıkça hal olacak şekilde gördüğü yerde, zamanlı zamansız önüne çıkarak ve telefon ederek beraber olmak istediğini söyleyerek, sarkıntılıkta bulunduğu ve olay gecesi de 02.00 sularında evinin alt katında büyükbaş hayvanların bulunduğu yere girerek tahta tavana vurduğu ve daha sonra balkona çıkarak camı tıkırdattığı, şikayetçinin uyanarak çocukları ile birlikte dışarı çıkması üzerine balkondan inerek olay yerini terk ettiği…” iddiasıyla 765 sayılı TCY’nın 193/2. maddesi ve 421/2. cümle uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davası sonunda Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesince 14.05.2003 gün ve 18-177 sayı ile, sanığın konut dokunulmazlığını bozma suçundan 765 sayılı TCY’nın 193/2. maddesi, sarkıntılık suçundan 765 sayılı TCY’nın 421/2. cümlesi uyarınca cezalandırıl¬masına karar verilmiştir.
Sanık müdafii tarafından temyiz edilen hüküm, dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Daire¬since 24.11.2005 gün ve 15409-26477 sayı ile, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren yeni yasa¬ların değerlendirilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozmaya uyan Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesi yaptığı değerlendirme sonucu 29.03.2006 gün ve 114-110 sayı ile, yeni yasanın lehe olmadığını kabul ederek yine aynı şekilde hüküm tesis etmiştir.
Sanık müdafiinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 17.09.2007 gün ve 8511-11349 sayı ile;
“1-Sanık hakkında geceleyin konut dokunulmazlığını bozmak suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne karşı yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Bozmaya uyularak, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre, temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün istem gibi ONANMA¬SINA,
2-Sanık hakkında sarkıntılık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Hükümden sonra 19.12.2006 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasa’nın 23.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMY’nın 231.maddesi uyarınca; soruşturulması ve kovuş¬turulması şikâyete bağlı suçla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendiril¬mesinde zorunluluk bulunması” isabetsizliğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkeme ise 25.12.2007 gün ve 574-708 sayı ile ;
“1- Sanık …’un sarkıntılık suçunu işlediği sabit olduğundan dava konusu olaya 765 sayılı TCK ve 5237 sayılı TCK’nun hükümleri bir bütün halinde ve ayrı ayrı uygulandığında, 765 sayılı TCK’nun sanık lehine olduğu anlaşıldığından sanığın eylemine uyan ve lehine olan 765 sayılı TCK’nun 421/2. cümle gereğince suçun işleniş biçimi, sanığın şahsi ve sosyal durumu dikkate alınarak takdiren ve teşdiden 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına,
2- Başkaca yasal ve takdiri artırım ve indirim nedenleri bulunmadığından uygulanmasına takdiren yer olmadığına,
3-Sanığın mahkememizce izlenen tutum ve davranışları, suç işleme hususundaki eğilimi, üzerine atılı suçlardan dolayı pişman olduğuna ilişkin mahkememizce olumlu bir kanaat edinil¬memiş olması, atılı suçların işlenmesindeki özellikler ile sanığın kişiliği ve sair hallerine, cezaların caydırıcı ve uslandırıcı etkisi ile amacı nazara alınarak takdiren 647 s. K.nun 4 ve 6. maddelerinin ve 5237 sayılı TCK’nun 50 ve 51. maddelerinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına, ayrıca hükümden sonra yürürlüğe giren 5560 s. K.nun 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesindeki yasal koşullar oluşmadığından takdiren hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına, bu sebeple hükmün açıklanmasına” karar vermiştir.
Bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 26.05.2008 gün ve 5636-5158 sayı ile;
“İddianamedeki sevke ve hükmün içeriğine, temyiz kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevi daha önce temyiz incelemesini yapmış bulunan Yüksek 2. Ceza Dairesine ait bulunduğu” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın gön¬derildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 04.03.2009 gün ve 17531-10163 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve anlatıma, uygulamaya, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14.maddesine göre, temyiz incelemesi görevi Yüksek 5. Ceza Dairesine ait olduğu” gerekçesiyle karşı görevsizlik kararı verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya, Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanık …’un şikâyetçi…..’ye sarkıntılıkta bulunduğu ve konut dokunulmazlığını bozduğu iddiasıyla 765 sayılı TCY’nın 193/2. maddesi ve 421/2. cümlesi uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davası sonucunda, Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın her iki suçtan da cezalandırılmasına karar verilmiş, sanık müdafiinin temyizi üzerine hüküm Yargıtay 2. Ceza Dairesince yeni yasaların yürürlüğe girmesi nedeniyle diğer yönleri incelenmeksizin bozulmuştur. Bozmaya uyan yerel mahkeme yaptığı değerlendirme sonucu 765 sayılı TCY’nın sanık lehine olduğunu kabul ederek aynı hükmü kurmuş, sanık müdafiinin temyizi üzerine konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hüküm Yargıtay 2. Ceza Daire¬since onanarak kesinleşmiş, sarkıntılık suçundan kurulan hüküm ise 5560 sayılı Yasa ile değişik 5271 sayılı CYY’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiği gerekçeleriyle bozulmuştur. Yerel mahkemece bozmaya uyularak yapılan değerlendirme sonucunda 765 sayılı TCY’nın 421. maddesinin 2. cümlesi uya¬rınca 1 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hakkında 5271 sayılı CYY’nın 5560 sayılı Yasa ile değişik 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş, bu hükmün de sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 5. ve 2. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Her ne kadar; konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hükmün daha önce Yargıtay 2. Ceza Dairesi tarafından onanarak kesinleşmiş olması nedeniyle, sarkıntılık suçuna ilişkin hükmün temyiz incelemesinin, Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca bu suçlara ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 5. Ceza Dairesince yapılması gerektiği düşünülebilir ise de;
Yargılama sırasında Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 14.05.2003 ve 29.03.2006 sayılı hükümlerin temyiz edilmesi üzerine, temyiz incelemesi Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılarak, 24.11.2005 gün ve 15409-26477 sayı, 17.09.2007 gün ve 8511-11349 sayı ile muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, bozmadan sonraki hükmün de temyiz incelemesinin önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 04.03.2009 gün ve 17531-10163 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.04.2009 günü oybirliği ile karar verildi.