YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2008/8
KARAR NO : 2008/8
KARAR TARİHİ : 08.05.2008

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2. ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 02.10.2003
Sayısı : 591-752

… ve …..’in 22.08.2001 tarihinde birbirlerine karşı işledikleri eylemlerden …’in eylemiyle ilgili olarak; Denizli Cumhuriyet Başsavcılığınca 18.09.2001 gün ve 12901-1714 sayılı iddianame ile; “…. Olay sırasında sanık …’in de ele geçirilemeyen bir bıçağı çekerek korkutmak için teşhir ettiği…..iddia, kısmi ikrar, rapor, tanık anlatımları ve tüm evrak içeriğinden anlaşılmıştır…..sanık …’in TCK 466/1. maddesi uyarınca cezalandırılması…” açıklamasıyla sanık hakkında kamu davası açılmış, yapılan yargılama sonunda Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesince 28.05.2002 gün ve 990-604 sayı ile; “…Her ne kadar müşteki-sanık … hakkında kavgada korkutmak için bıçak çekmek suçunu işlediğinden bahisle kamu davası açılmış ise de; tüm dosya kapsamı ve özellikle tanık Deniz Uyumaz’ın 7.2.2002 tarihli celsede alınan yeminli beyanından müşteki-sanık …’in elindeki bıçakla müşteki-sanık …..’i tehdit ettiği belirtildiğinden eylemin bu haliyle Asliye Cezalık mevaddan suçlardan olan TCK 191/2. maddesi kapsamında kaldığı anlaşıldığından müşteki-sanık … hakkında TCK 466/1 maddesinin uygulanması talebiyle açılan kamu davasında mahkememizin görevsizliğine, delillerin takdiri yüksek dereceli mahkemesine ait olmak üzere müşteki-sanık …’in silahla tehdit suçundan dolayı TCK 191/2 maddesi uyarınca yargılamasının yapılması için dosyanın görevli Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine…” karar verilmiştir.
Denizli Asliye Ceza Mahkemesince de 02.10.2003 gün ve 591-752 sayı ile; sanık …’in 765 sayılı TCY nın 466/1 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 142.350.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiğinde bu hüküm sanık tarafından temyiz edilmiştir.
Bunun üzerine; Yargıtay 4. Ceza Dairesince 12.12.2005 gün ve 13504-22402 sayı ile;
“….İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili daireye sunulmak üzere Yargıtay C.Başsavcılığına gönderilmesine”
Yargıtay 2. Ceza Dairesince ise 11.10.2006 gün ve 2041-16422 sayı ile;
“28.5.2002 günlü görevsizlik kararındaki sevk ve tavsife 765 sayılı TCK.nun 191/2. maddesindeki silahla tehdit suçundan dava konusu yapılan eyleme ve temyiz kapsamına göre, Yargıtay Kanununun 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin görevsizliğine, görevli dairenin belirlenmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmesine” karar verildikten sonra Birinci Başkanlığa gönderilmesi gereken dosyanın sehven Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesi ve Yargıtay 4.Ceza Dairesince de 03.03.2008 gün ve 9169-2422 sayı ile Birinci Başkanlığa iade edilmesi üzerine, bu suretle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 2. Ceza Dairesi ile Yargıtay 4. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosya incelendiğinde;
İncelemeye konu edilen sanık …’in mağdur …..’e karşı işlediği eylemle ilgili olarak; iddianame ile dava açılırken eylem “Olay sırasında sanık …’in ele geçirilemeyen bıçağı çekerek korkutmak için teşhir ettiği” şeklinde tanımlanmış ve sanığın 765 sayılı Yasanın 466/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istenmiştir.
Bunun üzerine Denizli 1. Sulh Ceza Mahkemesince 28.05.2002 gün ve 990-604 sayı ile; “…Her ne kadar müşteki-sanık … hakkında kavgada korkutmak için bıçak çekmek suçunu işlediğinden bahisle kamu davası açılmış ise de; tüm dosya kapsamı ve özellikle tanık Deniz Uyumaz’ın 7.2.2002 tarihli celsede alınan yeminli beyanından müşteki-sanık …’in elindeki bıçakla müşteki-sanık …..’i tehdit ettiği belirtildiğinden…” şeklinde açıklama yapıldıktan sonra, eylemin 765 sayılı TCY nın 191/2. maddesine girme olasılığı bulunduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmiştir.
Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır.” hükmü yer almaktadır. Davadaki tavsif ibaresinden; normalde “iddianamedeki tavsif”, yargılama sırasında görevsizlik kararı ile başka bir mahkemeye gönderilmiş bulunan davalarda ise, “görevsizlik kararındaki tavsif” anlaşılmalıdır.
Şu durumda, kavgada silah çekme eyleminden açılan davanın, yargılama sırasında ortaya çıkan başka bir eylemi de kapsar şekilde genişletilmesi ve görevsizlik kararıyla suç vasfının buna göre değiştirilmesi yönündeki uygulamanın hukuki yönünü değerlendirme yetkisinin dahi, görevsizlik kararındaki tavsif uyarınca, tehdit suçuyla ilgili temyiz davasına bakmakla görevli olan Özel Daireye ait olacağı kabul edildiğinden, Yargıtay 4. Ceza Dairesince verilmiş olan görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 12.12.2005 gün ve 13504-22402 sayılı görevsizlik kararının kaldırılarak, dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, 08.05.2008 günü oybirliği ile karar verildi.