Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2008/16 E. 2008/16 K. 30.12.2008 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2008/16
KARAR NO : 2008/16
KARAR TARİHİ : 30.12.2008

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 11 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 09.06.2006
Sayısı : 77-298

Kesinleşmiş hükümde değişiklik yargılaması sonucunda hükümlülerden …..’un, hırsızlık suçundan lehine olan 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 145, 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile ve dolandırıcılık suçundan lehine olduğu kabul edilen 765 sayılı TCY.nın 64/1, 504/3, 80 59/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis ve 1.796,25 YTL. adli para cezası ile cezalandırılmasına; hükümlü …’nın ise, lehine olduğu kabul edilen 765 sayılı TCY’nın 64/1, 504/3, 80 59/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis ve 1.796,25 YTL. adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesince evrak üzerinde verilen 09.06.2006 gün ve 77-298 sayılı hüküm, hükümlüler müdafii tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay C.Başsavcılığının “bozma” istekli 16.12.2006 gün ve 306408 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilen dosyada;
Yargıtay 11. Ceza Dairesince 22.01.2007 gün ve 8892-30 sayı ile;
“İddianame ve görevsizlik kararlarındaki sevkin ağırlığını, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin görevsizliğine”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesi ise 23.06.2008 gün ve 6729-14455 sayı ile;
“10.2.2004 tarihli iddianamede sanığın yakınana ait evin kapısını kırıp girerek hırsızlık yaptığından, sonrasında ise çaldıkları kredi kartlarıyla alış veriş yaptıklarından söz edilerek 493/1-son, 525/b-2 maddeleri uyarınca cezalandırılmalarının istendiği, Asliye Ceza Mahkemesinin 19.2.2004 günlü kararıyla ise kredi kartıyla satın alma eyleminin TCY’nın 504/3. maddesindeki suçu oluşturacağından söz edilerek, TCY’nın 493/1-son, 504/3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları için görevsizlik kararı verilerek dosyanın İstanbul Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiş olduğunun ve bu Mahkemece hüküm kurulduğunun, 5237 sayılı TCY’nın yürürlüğe girmesi üzerine uyarlama yapılarak temyize konu kararın verilmiş olması karşısında; ağır hapis her zaman için hapis cezasından ağır olduğundan ve iddianame yerine geçen görevsizlik kararındaki sevk maddelerine, uygulamaya, hükümlüler savunman ve vekilinin temyiz dilekçeleri içeriği ile Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre işin incelenmesi Yüksek 11. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin görevsizliğine”
Gerekçeleriyle görevsizlik kararları vermekle, oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderil¬en dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Kesinleşmiş hükümde değişiklik yargılaması sonucunda hükümlü ……..’in hırsızlık ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından, hükümlü …’ın ise nitelikli dolandırıcılık suçundan cezalandırılmasına ilişkin hükmün temyizi üzerine, Yargıtay 11. Ceza Dairesi ile 6. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosyanın incelenmesinde, sanıklar … ve …..’nun, yakınan …..’ın evine kapısını kırmak suretiyle girdikleri ve içeriden çantasını alarak kaçtıkları, daha sonra çanta içerisinde bulunan anahtarları ve ruhsatı kullanarak yakınana ait kapı önünde park halinde bulunan otoyu da çalarak kaçtıkları, bir süre sonra lastiği patlayan aracı terk edip diğer sanık …’yı çağırarak onun arabasıyla İstanbul’un değişik semtlerinde bulunan benzin istasyonlarından çaldıkları kredi kartları ile benzin ve çeşitli malzemeler aldıkları iddiasıyla sanıkların; 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 522, 525/b-2, 80 ve 522. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmış;
Şişli 10. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılamada 19.02.2004 gün ve 8-171 sayı ile kredi kartıyla yapılan alışverişlerin nitelikli dolandırıcılık suçuna uyduğundan bahisle ağır ceza mahkemesine görevsizlik kararı verilerek, 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 522, 504/3, 80 ve 522. maddeleri uyarınca yargılanmaları için dosyanın görevli İstanbul Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Yerel Mahkemece sanıklar Çetin ve Ferhat’ın hırsızlık suçuna katıldıklarına dair kanıt bulunamadığından bu suçtan beraatlerine, bu sanıkların dolandırıcılık suçunun ise 765 sayılı TCY’nın 64/1, 504/3, 80, 59. maddeleri uyarınca sonuçta 1 yıl 11 ay 10 gün ağır hapis ve 1.796.250.000 lira ağır para cezası ile ayrı ayrı cezalandırılmalarına, sanık … …..’un ise hırsızlık ve dolandırıcılık suçları sabit görülerek 765 sayılı TCY’nın 493/1, 522, 59/2, 81/2-3 maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis ve yine 765 sayılı TCY’nın 64/1, 504/3, 80, 59 ve 81/2-3. maddeleri uyarınca 1 yıl 15 ay 6 gün ağır hapis ve 2.095.625.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hüküm sanıklardan ….. tarafından temyiz edilmiş, diğer sanıklar ise temyiz yoluna başvurmamıştır. Sanık …..’nun temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 11. Ceza Dairesince 05.04.2006 gün ve 11548-2683 sayı ile sanığın durumunun yeni yürürlüğe giren yasalar yönünden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğundan bahisle hükmün diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.
Sanıklar … ve … yönünden kesinleşmiş olan hükmün ise, 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden ele alınması sonucunda 09.06.2006 tarihinde evrak üzerinde yapılan inceleme sonucunda verilen uyarlama kararında hükümlü …’ın lehine olduğu kabul edilen 765 sayılı TCY’nın 64/1, 504/3, 80 59/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis ve 1.796,25 YTL. adli para cezası ile cezalandırılmasına; hükümlü … …..’un ise hırsızlık suçundan lehine olan 5237 sayılı TCY’nın 142/1-b, 145, 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile ve dolandırıcılık suçundan lehine olduğu kabul edilen 765 sayılı TCY.nın 64/1, 504/3, 80 59/2. maddeleri uyarınca 1 yıl 11 ay 10 gün hapis ve 1.796,25 YTL. adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde, “…Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır…” hükmü yer almaktadır.
Gerek Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararı, gerekse kesinleşmiş hükümde değişiklik yargılamasına konu hüküm incelendiğinde, yargılamaya konu suçlar için uygulanması istenen yasa maddelerine göre en ağır yaptırımı içerenin, nitelikli dolandırıcılık suçunun olduğu görülmektedir. Zira, yargılamaya konu suçlar için uygulanması istenen ve kısmen de lehe bulunarak uygulanan 765 sayılı TCY’nın cezalara ilişkin 11. maddesi incelendiğinde, ağırdan hafife doğru yapılan sıralamada ağır hapis cezalarının en üstte yer aldığı açıktır.
Kaldı ki, hakkındaki ilk hüküm temyiz edilen sanık …..’nun cezalandırılmasına ilişkin hükmün de Yargıtay 11. Ceza Dairesince 05.04.2006 gün ve 11548-2683 sayı ile karara bağlandığı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, temyiz davasına bakma görev ve yetkisi Yargıtay 11. Ceza Dairesine aittir. Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan 11. Ceza Dairesi Başkan Vekili Şükrü Türktemel ise, “5252 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca “ağır hapis” cezalarının, “hapis” cezasına dönüştürüldüğü nazara alındığında, nitelikli hırsızlık suçu için yasada öngörülen cezanın üst sınırı daha ağır olduğundan, 6. Ceza Dairesinin görevli olduğu anlaşılmaktadır” görüşüyle karşı oy kullanmıştır.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 22.01.2007 gün ve 8892-30 sayılı görevsizlik kararının kaldırılarak, dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.12.2008 günü oyçokluğu ile karar verildi.