YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2008/15
KARAR NO : 2008/15
KARAR TARİHİ : 21.10.2008
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5. ve 8. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 11.07.2007
Sayısı : 65-95
Sanık …’un duygusal yakınlık duyduğu ancak karşılık alamadığı 11.02.1992 doğumlu…..’ü 01.05.2007 tarihinde, arkadaşları … ve … ile birlikte zorla kaçırmaya kalkışması eylemiyle ilgili olarak; Göksun Cumhuriyet Başsavcılığınca 04.05.2007 gün ve 422-75 sayılı iddianame ile; sanıkların işledikleri iddia edilen “cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma suçuna teşebbüsten”, 5237 sayılı TCY.nın 37. maddesi delaletiyle aynı Yasanın 109/1,2,3-b,5, 35/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davaları sonunda; Göksun Asliye Ceza Mahkemesince 11.07.2007 gün ve 65-95 sayı ile; sanıkların “cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma suçuna teşebbüs” ettikleri kabul edildikten sonra, sanık …’un 5237 sayılı Yasanın 109/2,3-b,5, 35/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak mahrumiyetine, sanık … ve …’un ise 5237 sayılı Yasanın 109/2,3-b,5, 35/1-2, 39/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 şer gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak mahrumiyetine… hükmedilmiş olup, verilen hükümler her üç sanık müdafii ile katılan vekili ve yerel Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmiştir.
Bunun üzerine; Yargıtay 5. Ceza Dairesince 10.04.2008 gün ve 3205-3407 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, sanıklar hakkında hürriyeti tahdit suçundan açılan dava ve kurulan hükme, temyizin içeriğine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 8. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin görevsizliğine”
Yargıtay 8. Ceza Dairesince ise 02.07.2008 gün ve 7735-8371 sayı ile;
“CMK.nun 225. maddesi uyarınca eylemin iddianamede gösterilen fiilden ibaret bulunması gerektiği, iddianamede eylemin cinsel amaçla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma biçiminde anlatılıp tanımlanmış olmasına, temyiz edilen hükmün konusuna ve uygulamaya, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunun 14. maddesine göre inceleme görevi Yargıtay Yüksek (5) Ceza Dairesine ait olmakla adı geçen Dairece de görevsizlik kararı verilmiş olduğundan, dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna sunulmak üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine” karar verilmesi üzerine, bu suretle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 5. Ceza Dairesi ile Yargıtay 8. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosya incelendiğinde;
İncelemeye konu edilen sanıklar …, … ve …’un mağdure…..’e karşı işledikleri eylemle ilgili olarak; iddianame ile dava açılırken eylem “Hatice’nin cinsel amaçla….. ve arkadaşları tarafından kaçırılmak istenmesi” şeklinde tanımlanmış ve sanıkların 5237 sayılı Yasanın 109/1,2,3-b,5, 35/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istenmiştir.
Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır.” hükmü yer almaktadır. Davadaki tavsif ibaresinden; normalde “iddianamedeki tavsif”, yargılama sırasında görevsizlik kararı ile başka bir mahkemeye gönderilmiş bulunan davalarda ise, “görevsizlik kararındaki tavsif” anlaşılmalıdır.
Şu durumda, eylemin “cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma” şeklinde vasıflandırılması suretiyle açılan dava sonunda verilen kararı temyiz yoluyla inceleme yetkisi, Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca “cinsel amaçlı olarak hürriyetten yoksun bırakma” suçuyla ilgili temyiz davasına bakmakla görevli olan Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait olmalıdır.
Bununla birlikte; “cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma”, 5237 sayılı Yasada ayrı bir suç gibi değil, sanki hürriyetten yoksun bırakma suçunun ağırlaştırıcı nedeni gibi düzenlenmiş olup, bu suç için bağımsız bir ceza belirlenmesi yerine, hürriyetten yoksun bırakma suçundan verilen cezanın belli oranda artırılması usulü öngörülmüş ise de; Yeni Ceza Yasası sisteminde “amaç”ın suçun unsurlarından birisi olarak kabul edilmesi ve bu suçun da, ancak özel bir amaçla (cinsel amaçla) işlenebilmesi; “cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma”yı, “hürriyetten yoksun bırakma” suçundan ayırmakta ve ayrı bir suça dönüştürmektedir. Dolayısıyla, 5237 sayılı Yasanın 109. maddesinin 5. fıkrası, 109. maddenin 1. ve 2. fıkralarındaki suçtan farklı, ayrı bir suçu düzenlemektedir.
Bu anlayış, 765 sayılı Yasa dönemindeki anlayışa da uygundur. Zira o dönemde, hürriyetten yoksun bırakma suçu ile cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma suçu farklı bölümlerde düzenlenmiş olup; 179. maddedeki hürriyetten yoksun bırakma suçu Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 429 ve devamı maddelerde düzenlenmiş olan cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma suçu ise Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevleri arasında sayılmıştır.
Bu itibarla, önceki uygulamanın değiştirilmesini gerektirecek yeni bir düzenleme bulunmadığından; Yargıtay Yasasının 14. maddesinde “cinsel amaçla hürriyetten yoksun bırakma” suçundan açılmış bulunan temyiz davasının Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevleri arasında sayılması nedeniyle, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı yerinde görülmekle, Yargıtay 5. Ceza Dairesi görevsizlik kararının kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 10.04.2008 gün ve 3205-3407 sayılı görevsizlik kararının kaldırılarak, dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine 21.10.2008 günü oybirliği ile karar verildi.