Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2008/1 E. 2008/1 K. 20.03.2008 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2008/1
KARAR NO : 2008/1
KARAR TARİHİ : 20.03.2008

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5. ve 7. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 03.10.2001
Sayısı 89-362
Bankalar Yasasına aykırılık suçundan sanıklar … ve …’ın, suç niteliğinin değiştiği kabul edilerek sanık …’ın TCY.nın 202/1-son, 80, 59 ve 219/son. maddeleri uyarınca sonuçta 5 yıl 10 ay ağır hapis ve 3.972.450.000 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine; sanık …’in ise, TCY.nın 202/1-son, 80, 59 ve 219/son mad¬deleri uyarınca 2 yıl 11 ay ağır hapis ve 330.933.333 lira ağır para cezası ile cezalan¬dırılmasına, müebbeten memuriyetten mahrumiyetine ilişkin Ankara 4. Ağır Ceza Mahkeme¬since 03.10.2001 gün ve 89-362 sayı ile verilen karar, sanık … müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının 26.11.2002 günlü tebliğname¬siyle 7. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Dosyayı inceleyen 7. Ceza Dairesince 22.09.2004 gün ve 23530-10042 sayı ile; “İddianamedeki nitelendirmeye, temyiz edilen hükmün konusuna, fiilin kamu bankası aleyhine işlenmiş bulunmasına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevi Yüksek 5.Ceza Dairesine ait olduğundan” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği 5. Ceza Dairesi ise, 08.05.2006 gün ve 4040-3904 sayı ile; “İddianamedeki sevk ve nitelemeye, hükme, başvurunun kapsamı ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, inceleme Yüksek 7. Ceza Dairesinin görevine ait olduğundan Dairemizin görevsizliğine” gerekçesiyle görevsizlik kararı verdiğinden, bu suretle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanıklar … ve …’ın, Bankalar Yasasına aykırılık suçunu işledikleri iddia olunarak 4389 sayılı Bankalar Yasasının 22/3 ve 765 sayılı TCY.nın 80. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasının yargılaması sonunda, suç niteliğinin değiştiği ve zimmet suçuna uyduğu kabul edilerek, sanık …’ın 765 sayılı TCY.nın 202/1-son, 80, 59 ve 219/son. maddeleri uyarınca sonuçta 5 yıl 10 ay ağır hapis ve 3.972.450.000 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine; sanık …’in ise, 765 sayılı TCY.nın 202/1-son, 80, 59 ve 219/son mad¬deleri uyarınca 2 yıl 11 ay ağır hapis ve 330.933.333 lira ağır para cezası ile cezalan¬dırılmasına, müebbeten memuriyetten mahrumiyetine ilişkin olarak Yerel Mahkemece verilen hükmün katılan kurum vekili ve sanık … müdafii tarafından temyiz olunması üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 7. ve 5. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Yargıtay Dairelerinin görev ve işbölümü esasları 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan maddede; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır.
Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır.” hükmü yer almaktadır.
Sanıklar hakkında düzenlenen iddianamede, TC. Ziraat Bankası İstanbul Yeniköy Şubesinde veznedar olarak görev yapan sanıkların, mükelleflerden motorlu taşıtlar vergisi tahsil edip dekontun bir örneğini ilgiliye verdikten sonra, aynı gün bu işlemleri iptal edip diğer dekont suretlerini imha etmek suretiyle tahsil ettikleri meblağları zimmetlerine geçirdikleri iddia olunmuştur.
Sanıkların iddianamede nitelenen eylemlerinin bankacılık zimmeti suçu olması ve 4389 sayılı Yasanın 22/3. maddesinde düzenlenmiş bulunması karşısında, özel yasada yazılı olup da diğer dairelerin görevine girmeyen bu suça ilişkin hükmün temyiz incelemesi Yargıtay Yasasının 14. maddesi gereğince Yüksek 7.Ceza Dairesinin görevine girmektedir.
Bu nedenle, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yüksek 7. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 22.09.2004 gün ve 23530-10042 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA;
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 7. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 20.03.2008 günü oybirliği ile karar verildi.