YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2007/9
KARAR NO : 2007/9
KARAR TARİHİ : 10.05.2007
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 24.02.2005
Sayısı : 58-48
Haklarında; “…28.09.2004 tarihinde Baba …..ve….. isimli tekne¬leriyle Derepazarı açıklarında salyangoz avladıkları sırada, görevi gereği kontrol amacıyla yanlarına gelen TCSG-122 Komutanlığında görevli müşteki Üsteğmen…..’e “maaşınızı biz veriyoruz, neden hakkımızda işlem yapıyorsunuz, başkaları hakkında işlem yapmıyorsunuz, iltimas geçiyorsunuz, bize gelince işlem yapıyorsunuz” dedikten sonra, müş¬tekinin davetine rağmen İyidere balıkçı barınağına girmeyerek Sürmene’ye doğru hareket ettikleri, müştekinin uyarı ateşi açması üzerine İyidere Balıkçı Barınağına girdikleri…” iddia¬sıyla, müşteki…..’e yönelik hakaret eylemlerinden ötürü 765 sayılı Yasanın 266/1 ve menfi mukavemette bulunmalarından ötürü de 765 sayılı Yasanın 260. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları için İyidere C.Başsavcılığının 13.10.2004 gün ve 185-48 sayılı iddianamesi ile kamu davası açılan sanıkların İyidere Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılamaları sonunda, 24.02.2005 gün ve 58-48 sayı ile; “…sanıklar ……, Mehmet, Halis ve …..’un (ayrı ayrı) memura hakaret suçundan 765 sayılı Yasanın 266/2. ve 59. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis ve 371.346.000 lira ağır para cezaları ile cezalandırılmalarına, hapis cezalarının 647 sayılı Yasanın 4. maddesi gereğince para cezasına çevrilmesine ve sonuç olarak 1.485.096.000 lira ağır para cezası ile tecziyelerine, sanık …’in pasif direnme suçundan 765 sayılı Yasanın 260. ve 59. maddeleri gereğince 5 gün hapis cezası ile cezalan¬dırılmasına, hakkındaki hapis cezasının 647/4. maddesi gereğince paraya çevrilmesi suretiyle neticeten 1.559.346.000 lira ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına, tüm cezaların 647/6. madde uyarınca ertelenmesine, sanıklar ……, …..ve …..’un pasif direnme suçundan beraatlarına…” karar verilmiş olup; mahkumiyet hükümleri sanıklar …, …, ….. Mahmutçebi ve … ile üst Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 28.09.2005 gün ve 101561 sayılı tebliğna¬mesi ile Yargıtay 4.Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 15.11.2006 gün ve 10633-16300 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre; işin incelemesi Yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili Daireye sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine..” şeklinde görevsizlik kararı verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince ise 15.03.2007 gün ve 10635-3896 sayı ile;
“İddianamedeki anlatıma, sanıklar ve üst Cumhuriyet savcısının temyizinin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyize konu suçlardan müeyyidesi en ağır olan 765 sayılı TCK nun 266/2. maddesine temas eden rütbeli sahil güvenlik subayına karşı hakaret suçundan temyiz incelemesinin Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu anlaşılmakla dairemizin görevsizliğine, dosyanın görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Başkanlar Kurulu’na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine…” gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiğinden; bu suretle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Birinci Başkanlığa gönderilmekle Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 4. Ceza Dairesi ile Yargıtay 2. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Dosya incelendiğinde;
Sahil Güvenlik Komutanlığında üsteğmen olarak görev yapan mağdur…..’e karşı işlenen suçlar nedeniyle; iddianame ile sanıklar hakkında 765 sayılı Yasanın 266/1 ve 260. maddelerinden kamu davaları açıldığı, hükmün ise; 765 sayılı Yasanın 266/2 ve 260. maddeleri uyarınca verildiği görülmektedir.
765 sayılı Yasanın 260. maddesinden açılan dava ve verilen hükümle ilgili bir karı¬şıklık bulunmamakla birlikte; aynı Yasanın 266. maddesi uyarınca yapılan uygulamada, sevk¬teki fıkra ile uygulamadaki fıkra farklı gibi görünmektedir.
Oysa; iddianamedeki anlatım da dikkate alındığında arada bir fark bulunmadığı, zira; hükümde her ne kadar 266/2 den uygulama yapıldığı yazılı olsa da, kastedilen (2) nin fıkra numarası değil, bent numası olduğu, iddianamede kastedilen ve hükümde uygulama yapılan metnin esas itibarıyla 765 sayılı Yasanın 266. maddesinin 1. fıkrasının 2. bendinde yer aldığı açıkça anlaşılmaktadır.
266. maddenin 1. fıkrasının 2. bendindeki düzenleme şu şekildedir: ”Hakaret ve taarruz asker veya jandarma subaylarından veya polis komiserlerinden veya amirlerinden yahut il genel meclisi veya belediye meclisi üyelerinden biri aleyhinde ise üç aydan iki seneye kadar hapis ve beşyüz liradan bin liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılır.”
Mağdurun asker subayı olması sebebiyle, görev hususunda tereddüte neden olan 266. maddenin 1. fıkrasının 1. bendinin ise dosyadaki olayla ilgisi yoktur.
Şu durumda; 765 sayılı Yasanın 266. maddesinin 1. fıkrasının 2. bendindeki suç, aynı Yasanın 260. maddesindeki suça göre daha ağır cezayı gerektirdiğinden, temyiz davasına bakma görevi Yargıtay Yasasının 14. maddesine göre Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu nedenle, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin kararının isabetliliği gözetilerek dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15.11.2006 gün ve 10633-16300 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 10.05.2007 günü oybirliği ile karar verildi.