YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2007/28
KARAR NO : 2007/28
KARAR TARİHİ : 12.12.2007

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 16.09.2004
Sayısı : 10-751
.
Olayın izahı : Yukarıda kimlikleri ve açık adresleri yazılı sanıklar, 05.06.2002 tarihinde, Şeker Fabrikası bulunan otuzu aşkın Şeker-İş Şubeleri ile Ankara Şeker-İş Merkezine gönderdikleri faks yazısı ile müvekkil davacıların temsil ettikleri Şeker-İş Sendikası Elazığ Şubesi Yönetimini hile, entrika, yalan ile seçim kazanmakla, kukla yönetim olmakla ve ihanet içerisinde bulunmakla itham ederek şeref ve haysiyetlerini rencide etmek suretiyle hakarette bulunmuşlardır. Anılan ve fotokopisi Ek’te sunulan faks yazısında tüm sanıkların imzaları da mevcuttur.
Müvekkil davacıların müşteki sıfatıyla sundukları 28.06.2002 tarihli şikâyet dilekçeleri üzerine, Elazığ C.Başsavcılığı Hz. 2002/3669 sayılı ve 29.07.2002 tarihli Takipsizlik kararında hakaret davasının şahsi dava yolu ile takibinin mümkün bulunduğunu vurgulamış olmakla, iş bu şahsi davayı mahkemelerinde bilvekale ikame etmiş bulunmaktayım.
Sübut Delilleri: 05.06.2002 günlü, (tüm sanıkların imzaları da mevcut) Elazığ C.Başsavcılığının 2002/3669 Hz. sayılı ve 29.07.2002 tarihli Takipsizlik kararına ilişkin hazırlık tahkikatı evrakı, bilirkişi incelemesi ve her tür yasal kanıt.
İstem Sonucu : Yukarıda kimlikleri ve açık adresleri yazılı sanıkların müvekkil davacı Şeker-İş Sendikası Elazığ Şubesi temsilcilerine yalan kullanma, hile ve entrika yapma, kukla yönetim olma ve ihanet içerisinde bulunma suçlarını da isnat ederek şeref ve haysiyetlerini, 05.06.2002 tarihli ve imzalarını koydukları faks yazısı ile rencide etmek suretiyle hakarette bulunduklarından, sanıklara yönelik maddi ve manevi tazminat talep ve dava haklarımız saklı kalmak kaydı ile TCK’nun 64. maddesi delaletiyle TCK’nun 480/ilk, 480/2. maddeleri ile ayrı ayrı cezalandırılmaları …” iddia ve şikâyet konusu yapılması üzerine Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesince 25.10.2002 gün ve 530-510 sayı ile; “…eylemin TCK’nun 482. maddesinde yazılı suçu oluşturduğu…”, Elazığ 1. Sulh Ceza Mahkemesince ise 19.11.2002 gün ve 1548-1448 sayı ile; “…sanıklar tarafında davacıların seçimi kazanmasında hile yaptıkları iddia edilerek madde-i mahsusa isnadı söz konusudur. Kaldı ki eylemin 765 sayılı TCK’nun 480 ve 482. maddesinden hangisine uyacağı hususu yargılamayı gerektirir bir durumdur bununla ilgili olarak yargılamayı yapma ve delilleri toplama görevi asliye ceza mahkemesine aittir. Alt dereceli olan mahkememizin böyle bir tartışmaya girme yetkisi yoktur…”gerekçesiyle verilen görevsizlik kararları nedeniyle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığı Elazığ 1.Ağır Ceza Mahkemesinin 26.12.2002 gün ve 448 müt. sayılı kararıyla Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılması suretiyle çözümlenmiştir.
Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesince 16.09.2004 gün ve 10-751 sayı ile; tüm sanıkların beraatlarına ilişkin verilen hükmün şahsi davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19.08.2005 gün ve 204441 sayılı “onama” istekli tebliğnamesiyle Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay 2. Ceza Dairesince 10.04.2006 gün ve 8385-7123 sayı ile;
“…İddianame yerine geçen Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararındaki ve şahsi dava dilekçesindeki tavsif ve sevke, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14/son maddesine göre temyiz incelemesi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğundan…”,
Yargıtay 4. Ceza Dairesince ise 05.11.2007 gün ve 4155-8796 sayı ile;
“…Şahsi dava dilekçesi ve Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararındaki tavsife, temyizin kapsamına göre Yargıtay Kanununun 14/son maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yargıtay Yüksek 2.Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğundan…” gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararı verdiğinden, bu suretle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Şahsi davacılar vekilinin dilekçesiyle, sanıklar hakkında madde-i mahsusa suretiyle hakaret suçundan 765 sayılı TCY’nın 64, 480/ilk, 480/2. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan şahsi davada Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesi ve Elazığ 1. Sulh Ceza Mahkemeleri arasında oluşan olumsuz görev uyuşmazlığı, Elazığ 1.Ağır Ceza Mahkemesince, Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasıyla çözümlenmiş, anılan mahkemece de sanıklar hakkında verilen beraat hükmünün şahsi davacılar vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2 ve 4. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
Görevsizlik kararı dava açan belge niteliğindedir. Olayımızda Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesi, Asliye ve Sulh Ceza Mahkemeleri arasında çıkan olumsuz görev uyuşmazlığını, eylemlerin 765 sayılı TCY’nın 482. maddesinde yazılı suçu oluşturduğu gerekçesine dayanan Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararını kaldırmak suretiyle çözmüştür. Bu nedenle dava açan belge niteliğine haiz karar, Elazığ 1. Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararıdır. Şahsi dava dilekçesi ve Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararında sanıkların eylemi 765 sayılı TCY’nın 480. maddesinde düzenlenen madde-i mahsusa suretiyle hakaret suçunu oluşturur şekilde anlatılmıştır ki bu suça ilişkin kararı denetleme görevi 2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 05.11.2007 gün ve 4155-8796 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 4. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.12.2007 günü oybirliği ile karar verildi.
. .