YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2007/26
KARAR NO : 2007/26
KARAR TARİHİ : 15.11.2007

Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2. ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Sulh Ceza
Günü : 28.06.2005
Sayısı : 59-74

“…sanıkların suç tarihinde söğüt ağaçlarının budanması nedeniyle aralarında çıkan tartışma sonucunda, müştekilere karşı sinkaflı bir şekilde sövme eyleminde bulundukları, sanık İbrahim’in müşteki…..’ı ölümle tehdit ettiği…” iddiasıyla sanık ……’in 765 sayılı TCY’nın 191/1, 482/3(iki defa), sanık ……’in TCY’nın 482/3 maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle açılan kamu davası sonucunda Suşehri Sulh Ceza Mahkemesince 28.06.2005 gün ve 59-74 sayı ile;
“…1- Her ne kadar sanık İbrahim hakkında mahkememize, tehdit suçundan dolayı kamu davası açılmış ise de müşteki…..’ın sanık hakkındaki şikâyetinden vazgeçmesi sanığın da şikâyetten vazgeçmeyi kabul etmesi nedeniyle sanığın lehine olan 5237 sayılı TCK.nun 73. maddesi gereğince sanık hakkındaki tehdit suçundan dolayı açılan kamu davasının düşürülmesine,
2- Her ne kadar sanıklar hakkında mahkememize sövme suçundan dolayı kamu davası açılmış ise de, müştekilerin sanıklar hakkındaki şikâyetinden vazgeçmeleri nedeniyle sanıkların lehine olan 765 sayılı TCK. nun 489. maddesi gereğince sanıklar hakkındaki sövme suçundan dolayı açılan kamu davasının ayrı ayrı düşürülmesine …” karar verilmiştir.
O Yer Cumhuriyet Savcısı 07.07.2005 tarihli temyiz dilekçesiyle;
“…her ne kadar Sulh Ceza Mahkemesinin yukarıda bahsi geçen kararı ile sanıklar …… ve …… hakkında açılmış olan ölümle tehdit suçuna ilişkin kamu davalarının eylemlerin 5237 sayılı TCK. nun 106/2 kapsamında yer aldığı, takibin şikâyete tabi olduğu, şikâyetten vazgeçme nedeniyle aynı yasanın 73. maddesi gereğince davanın düşürülmesine karar verilmiş ise de,
Sanıklar hakkında “bu söğütler ortaklık malıdır. Bu söğütleri götürenin anasını avradını sinkaf ederim. Bu söğütleri götürürsen seni öldürürüm seni yaşatmam” ve buna benzer kelimeleri sarf ettikleri gerekçesiyle ölümle tehdit suçundan dava açıldığı, eylemin bu haliyle 5237 sayılı TCK. nun 106/1. cümle kapsamında olduğu, takibinin şikâyete bağlı olmadığı halde şikâyetten vazgeçme nedeniyle davanın düşürülmesine karar verilmiş olması ve resen tespit edilecek hususlar dikkate alınarak….” Yerel Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21.12.2005 gün ve 150678 sayılı tebliğnamesi ile dosyanın gönderilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 08.05.2007 gün ve 13790-4363 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Yasasının 14. maddesine ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi yüksek 2. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden, dosyanın ilgili daireye sunulmak üzere, Yargıtay C.Başsavcılığına gönderilmesine…” karar verilmiştir
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 11.07.2007 gün ve 8628–10504 sayı ile;
“O yer C.savcısının temyiz isteminin, sanık …… hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenmekle;
İddianamedeki sevk ve tavsife, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz incelemesi görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin görevsizliğine dosyanın görevli dairenin belirlenmesi için Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna tevdiine…” gerekçeleriyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Dosyanın Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 19.09.2007 gün ve 8477–7061 sayı ile, oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanık …… hakkında 765 sayılı TCY’nın 191/1, 482/3(iki defa), sanık …… hakkında TCY’nın 482/3 maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasının sonucunda; Yerel Mahkemece şikâyetten vazgeçme nedeniyle sövme suçundan 765 sayılı TCK. nun 489. ve tehdit suçundan da 5237 sayılı TCY.nın 73. maddesi uyarınca kamu davalarının ayrı düşürülmesine karar verilmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından hükmün temyiz edilmesi üzerine yukarıda açıklandığı şekilde Yargıtay 2. Ceza Dairesi ile Yargıtay 4. Ceza Dairesi arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
Görüldüğü gibi iki Özel Daire arasındaki görev uyuşmazlığı, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçesinin kapsamına dolayısıyla hangi suça veya suçlara ilişkin hükümlerin temyiz edilmiş olduğuna ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde, “…Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır. Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır…” hükmü yer almaktadır.
Yargıtay Yasası’nın 14. maddesine ve Yargıtay Başkanlar Kurulunun 23.02.2004 tarihli kararına göre, 765 sayılı TCY’nın 482/3. maddesinden açılan davaya ilişkin hükmü Yargıtay 2. Ceza Dairesi, 765 sayılı TCY’nın 191/1. maddesinden açılan davaya ilişkin hükmü ise Yargıtay 4. Ceza Dairesi incelemeye görevli ve yetkilidir. Anılan maddelerden açılan bir davada temyizin her iki suçu da kapsaması halinde 765 sayılı TCY’nın 482/3 maddesinde öngörülen cezai yaptırım daha ağır olduğundan hükmü inceleme görev ve yetkisinin Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait olacağı hususu tartışmasızdır.
Somut olayda o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçesi incelendiğinde, sövme suçlarından kurulan hükümlere yönelik herhangi bir temyizin bulunmadığı, aksine temyiz isteminin sadece sanık …… hakkındaki tehdit suçundan kurulan hükme hasredildiği görülmektedir.
Bu itibarla, temyiz davasına bakma görev ve yetkisi Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir. Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 08.05.2007 gün ve 13790-4363 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın yasal gereği yapılmak üzere Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine, 15.11.2007 günü oybirliğiyle ile karar verildi.