YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2007/21
KARAR NO : 2007/21
KARAR TARİHİ : 12.07.2007
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 6. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Günü : 21.01.2003
Sayısı : 228-12
Rüşvet teklif etme suçundan sanık …’ın 765 sayılı TCY’nın 213/1, 219/3-son, ve 59. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün ağır hapis ve müebbeden memuriyetten men cezası ile cezalandırılmasına, sanıklar …, …, ….., … ve … haklarında ihkakı hak suçundan açılan kamu davalarının 4616 sayılı Yasanın 1. maddesinin 4. paragrafı uyarınca kesin hükme bağlanmasının ertelenmesine ilişkin olarak Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.01.2003 gün ve 228-12 sayılı kararın sanık … müdafii ile katılan Barış Kayaselçuk tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya Yargıtay C.Başsavcılığının 12.10.2004 gün ve 127147 sayılı tebliğnamesiyle Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 25.09.2006 gün ve 8249-7281 sayı ile; “İddianame içeriğine, temyiz kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevinin Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Yargıtay 6. Ceza Dairesi ise 08.05.2007 gün ve 22029-5564 sayı ile; “21.06.1999 günlü iddianamede ‘…. sanıkların birlikte hareket ederek sanık …’in üzerinde bulundurduğu ruhsatsız tabanca olduğu halde, alacağını silahla almak için müştekileri sıkıştırdıkları….’ belirtilerek, sanıkların 765 sayılı TCK’nun 308/3. maddesi uyarınca cezalandırılmalarının istenmesine, yağmadan söz edilmemesine, nitelendirmeye, sevk maddelerine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre, işin incelenmesinin Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevine ait olduğu,”gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararı verdiğinden, bu suretle oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır.
Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
İnceleme konusu olayda, Mersin C.Başsavcılığınca düzenlenen 21.06.1999 gün ve 595-308 sayılı iddianamede; “Şikayetçiler Barış Kaya Selçuk ile Vedat Özaksüt’ün özel meşrubat fabrikasının sahibi oldukları, müştekilerden Barış Kayaselçuk’un yüzde atmış hissedar olduğu, bu hissesini sanıklardan … ve …’den 1998 yılında aldığı, bu sırada borçlandığı, sonra aralarında yapılan hesaplaşmada …’in fabrikaya ait 33 milyar parayı başkalarına verdiği, ayrıca 7 milyar borçlandığı, müştekiler ile sanık arasındaki bu alacak verecek meselesi yüzünden sanıkların birlikte hareket ederek sanık …’in üzerinde ruhsatsız tabanca olduğu halde alacağını silahla almak için müştekileri sıkıştırdıkları, yakalanmaları üzerine sanık …’ın polis otosunda tabancanın yakalanmasına göz yumması için rüşvet teklifinde bulunduğu” iddia edilmiş ve tüm sanıkların 765 sayılı TCY’nın 308. maddesinde düzenlenen kendiliğinden hak alma, ayrıca sanıklardan …’ın da aynı Yasanın 213/1. maddesinde düzenlenen rüşvet teklif etme suçundan cezalandırılmaları istenmiştir.
Görüldüğü üzere, iddianamede açıklanan ve bu nedenle hükmün konusunu oluşturacak olan eylem, birlikte hareket eden sanıkların alacağını tahsil için şikayetçiyi silahla sıkıştırmak olarak tarif ve eylemin alacağı tahsil amacına matuf gerçekleştirildiği özellikle belirtilerek faillerin saiki de iddiaya konu edilmiştir. Bu durumda, yargılama sırasında, suç tipine etkili bulunan saikin mevcut bulunmadığı sonucuna varılarak, eylemin maddi ve manevi cebir yönünden benzer unsurlar taşıyan yağma suçuna dönüşmesi mümkün ise de, iddianamede açıklanan biçimiyle açılan dava kendiliğinden hak alma suçuna ilişkindir. O halde, temyiz incelemesine konu hükümler, kendiliğinden hak alma suçu ile rüşvet teklif etme suçundan açılan davalara ilişkin kurulan hükümlerdir. Bunlardan, 765 sayılı TCY’nın 213/1. maddesinde düzenlenen rüşvet teklif etme suçunun cezası, aynı Yasanın 308/1. maddesinde düzenlenen kendiliğinden hak alma suçunun cezasından daha ağır olduğundan, temyiz incelemesini yapacak Daire belirlenirken bu suç esas alınmalıdır.
Bu itibarla, yargılama konusu suçlarla ilgili temyiz incelemesinin rüşvet teklif etme suçundan kurulan hükmü incelemekle görevli Yargıtay 5. Ceza Dairesinde yapılması gerekmektedir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 25.09.2006 gün ve 8249-7281 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.07.2007 günü oybirliği ile karar verildi.