YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2007/15
KARAR NO : 2007/15
KARAR TARİHİ : 12.07.2007
Görevsizlik Kararı veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Günü : 24.04.2002
Sayısı : 24-63
Sanık … hakkında 765 sayılı TCY.nın 526, 260, 266/1 ve 572/1. maddeleri, sanık … hakkında ise 765 sayılı TCY.nın 526, 55/3, 571 ve 55/3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında, yargılama sonunda her iki sanığın yetkili mercilerin emirlerine aykırı davranmak suçundan beraatlarına, sanık …’in eyleminin bir bütün halinde görevli memura etkin direnme suçuna uyduğunun kabulüyle, saldırgan sarhoşluk suçundan 765 sayılı TCY.nın 572/1 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 142.365.600 lira hafif para cezasıyla; görevli memura etkin direnme suçundan 765 sayılı TCY.nın 258/1-3 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 284.731.200 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına, cezalarının 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmesine; sanık …’ın ise sarhoşluk suçundan 765 sayılı TCY.nın 571 ve 55/3. maddeleri uyarınca 23.727.600 lira hafif para cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmesine ilişkin, Eğirdir Asliye Ceza Mahkemesince 24.04.2002 gün ve 24-63 sayı ile verilen hükmün, sanık … müdafii ile o yer C.savcısı tarafından temyizi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 2 ve 4. Ceza Daireleri karşılıklı görevsizlik kararı verdiğinden, oluşan olumsuz görev uyuşmaz¬lığının çözümü için dosya Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderil¬mekle, Ceza Daireleri Baş¬kanlar Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
TÜRK MİLLET ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Sanıklardan Recep’in yetkili mercilerin emirlerine aykırı davranmak, görevli memura pasif direnme ve sövme ile saldırgan sarhoşluk suçlarından 765 sayılı TCY.nın 526, 260, 266/1 ve 572/1. maddeleri uyarınca, sanık …’ün ise yetkili mercilerin emirlerine aykırı davranma ve sarhoşluk suçlarından 765 sayılı TCY.nın 526, 55/3, 571 ve 55/3. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları istemiyle açılan kamu davasında, her iki sanığın yetkili mercilerin emirlerine aykırı davranmak suçundan beraatlarına, sanık …’in eyleminin bir bütün halinde görevli memura etkin direnme suçuna uyduğunun kabulüyle, saldırgan sarhoşluk suçundan 765 sayılı TCY.nın 572/1 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 142.365.600 lira hafif para cezasıyla; görevli memura etkin direnme suçundan 765 sayılı TCY.nın 258/1-3 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 284.731.200 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına, cezalarının 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmesine; sanık …’ın ise sarhoşluk suçundan 765 sayılı TCY.nın 571 ve 55/3. maddeleri uyarınca 23.727.600 lira hafif para cezasıyla cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Yasanın 6. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilmiş, sanık … müdafiinin ve o yer C.savcısının hükmü temyizi üzerine, Yargıtay 2 ve 4. Ceza Daireleri arasında olumsuz görev uyuşmazlığı doğmuştur.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde;
“Ceza Dairelerinin görevlerinin tayininde davadaki tavsif esas alınır.
Muhtelif suçlara ait davalarda en ağırını incelemeye yetkili daire görevlidir. Temyizi halinde bunlardan sadece temyiz isteğine konu olanlar nazara alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Sanıklar hakkında açılan kamu davalarından, en ağır yaptırım öngörüleni, 765 sayılı TCY.nın 260. maddesinde düzenlenen görevli memura pasif direnme suçudur. Yerel Mahkemenin, sanık … hakkında görevli memura pasif direnme ve sövme suçlarından açılan davada, sanığın eyleminin bir bütün halinde görevli memura etkin direnme suçunu oluşturduğunun kabulü ile sanığın cezalandırılmasına ilişkin hükmü, o yer C.savcısı tarafından sanığın eylemlerinin ayrı ayrı değerlendirilmesi ve görevli memura pasif direnme suçunun unsurlarının oluşmadığı nazara alınarak bu suçtan beraatın, görevli memura sövme suçundan ise cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğinden bahisle temyiz edilmiştir.
O halde temyiz davasına konu olan suçlardan en ağır yaptırım gerektireni, görevli memura pasif direnme suçu olup, bu suça ilişkin kararı denetlemek görevi Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 23.11.2005 gün ve 8027-26385 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 12.07.2007 günü oybirliği ile karar verildi.