Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2023/9186 E. 2023/7841 K. 25.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/9186
KARAR NO : 2023/7841
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

MAHKEMESİ :… Mahkemesi

Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.

Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Mahkeme kararı davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı-karşı davalı vekili dava dilekçesinde; öğretmen olarak çalışan davalı-karşı davacı işçinin 07.02.2014 tarihinde haklı bir sebep olmadan istifa yoluyla … sözleşmesini feshettiğini ileri sürerek … sözleşmesinde belirlenen cezai şart alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
1.Davalı-karşı davacı asıl cevap dilekçesinde; öğretmen olarak ….02.2014 tarihinde atanması üzerine 07.02.2014 tarihinde istifa etmek zorunda kaldığını, ücretinin 6 … tutarı tazminatının fahiş olduğunu savunarak davanın reddini istemiş; ayrıca 7 günlük ücret alacağı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

2. Davacı karşı davalı-davacı vekili, karşı davanın reddini istemiştir.

III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 26.01.2016 tarihli kararı ile; 1 yıl için öngörülen cezai şart tazminatı 12.470,46 TL olup çalışılmayan süreye göre 7.007,33 TL olduğu, davalının ödenmeyen Şubat ayı ücreti 523,11 TL mahsup edildiğinde cezai şart alacağının 6.484,22 TL olacağı, bu miktardan %15 takdiri indirim yapılarak bulunan 5.511,59 TL cezai şartın davalıdan tahsiline karar vermek gerektiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı-karşı davacı vekili ile davalı-karşı davacı temyiz isteminde bulunmuşlardır.

2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin ….05.2019 tarihli ve 2016/11740 Esas, 2019/9846 Karar sayılı kararıyla; cezai şart talebinin kabulü isabetli ise de; davacının işçi olması, ücreti, çalıştığı süre gibi hususlar dikkate alındığında fahiş miktardaki cezai şarttan %15 oranında indirim yapılmasının az olduğu, Mahkemece uygun oranda indirim yapıldıktan sonra davalı işçinin 7 günlük ücret alacağının mahsubu gerekirken yazılı şekilde ücret alacağı mahsup edildikten sonra indirim yapılmak sureti ile karar verilmesinin hatalı olduğu belirtilerek Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.

B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 05.11.2019 tarihli kararı ile; cezai şart alacağından %75 oranında indirim yapılıp davalı işçinin ödenmeyen Şubat ayı ücretinin belirlenen miktardan mahsup edildiğinde cezai şart alacağının 1.228,72 TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-karşı davalı vekili ile davalı-karşı davacı temyiz isteminde bulunmuşlardır.

2. Dairemizin 15…..2020 tarihli bozma ilâmına karşı davalı-karşı davacı tarafından maddi hatanın düzeltilmesi talebinde bulunulmuş olmakla; talebin kabulü ile Dairemizin 22.12.2020 tarihli ve 2020/8218 Esas, 2020/19592 Karar sayılı kararıyla ;yüzde 75 oranındaki indirim hakkın özünü etkileyecek oranda fahiş olduğu, davalı-karşı davacı işçinin, davacı-karşı davalı işverene ait okulda 01.09.2013-07.02.2014 tarihleri arasında çalıştığı, aldığı ücret miktarı ve çalıştığı süre ve işin niteliği nazara alınarak daha uygun bir indirim yapılması gerektiği belirtilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; cezai şart alacağına %60 oranında indirim uygulanmasının yerinde olacağı değerlendirilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı-karşı davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı-karşı davalı vekili; yapılan indirimin yüksek olduğunu, davalı kendisini vekille temsil etmemesine rağmen lehine vekâlet ücreti takdir edilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, cezai şart alacağının miktarı ve vekâlet ücretine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 428 … maddesi, 438 … maddesinin yedinci fıkrası ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 6100 sayılı Kanun’un 330 uncu maddesi.

2. 6098 sayılı … Borçlar Kanunu’nun 182 nci maddesi.

3. Değerlendirme
1.Temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davacı-karşı davalı vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2. Davalı-karşı davacı kendisini vekille temsil etmemesine rağmen lehine vekâlet ücreti takdir edilmesi hatalıdır.

Ne var ki bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 438 … maddesinin yedinci fıkrası hükmü uyarınca Mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1. Davacı-karşı davalı tarafın diğer temyiz itirazlarının reddine,

2. Davacı-karşı davalı tarafın Mahkeme kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının, hüküm fıkrasının (9) numaralı bendinin hükümden çıkarılması ve diğer bentlerin buna göre teselsül ettirilmesi suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,

Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,

25.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.