Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2023/476 E. 2023/5021 K. 05.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/476
KARAR NO : 2023/5021
KARAR TARİHİ : 05.04.2023

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 47. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı Final Eğitim Danışmanlık Tanıtım Organizasyon Yayın San. ve Tic. Ltd. Şti. (Final Eğitim Danışmanlık Şirketi) vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketi yönünden davanın husumet yokluğundan reddine, diğer davalı yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili, davacının davalılara ait işyerinde 03.09.2009-19.07.2013 tarihleri arasında matematik öğretmeni olarak çalıştığını, … sözleşmesinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini belirterek ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, fazla çalışma, ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
1. Davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketi vekili, davacının müvekkili şirket çalışanı olmadığını, diğer şirketle aralarında merkez, şube ilişkisinin olmadığını, her iki şirketin de Final markasının kullanım hakkını satın aldıklarını belirterek davanın reddini talep etmiştir.

2. Davalı … vekili, davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; … sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiği davalı taraflarca ispat edilemediğinden, kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verildiği, davalılar arasında marka lisans sözleşmesi yapıldığı, içerik itibarıyla davalılar arasında asıl alt işveren ilişkisinin kurulduğu bu nedenle alacaklardan birlikte sorumlu oldukları, dosyadaki mübrez ders çizelgeleri ve tanık beyanlarından davacının haftanın bir günü izin yaptığı ve haftalık çalışmasının 45 saati aşmadığı anlaşıldığından fazla çalışma ve hafta tatili alacağının bulunmadığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketi vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketi vekili, müvekkili Şirket ile diğer davalı Şirketin faaliyet alanları birbirinden tamamen farklı olup müvekkilinin tanıtım ve organizasyon işleri ile ilgilendiğini, bu yönde müvekkili Şirketin diğer davalıya kestiği faturaları daha önce sunduğunu, ticaret kayıtlarında müvekkili Şirketlerin yetkilileri ve ortaklarının farklı olduğunu, müvekkili Şirketin danışmanlık hizmeti vermekle yükümlü olup diğer davalı arasında herhangi bir hukuki ve fiili birliktelik olmadığını, bu sözleşmenin kapsamının tamamen “Final” markasının sâlahiyeti açısından düzenlenmiş maddelerden mütevellit olup “Final” adını kullanan şirketin yönetimsel ve malî yapısına ilişkin olmadığını, müvekkili Şirketin misyonunun iştigal konusu olduğu danışmanlık, promosyon ve ajans işleriyle sınırlı olduğunu, aynı zamanda müvekkili Şirket tarafından diğer davalıya bir para akışı olmadığı gibi, bunun tamamen aksine reklam ve tanıtım faaliyeti kapsamında müvekkili Şirketin bedeli karşılığında hizmet verdiğini, bu yönde yapılmış hizmetlerin bedelini gösterir faturaların dosyada mevcut olduğunu, aralarında organik bağ bulunmadığını ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı 2009 – 2013 yılları arasında Final Dergisi Dershaneleri – Final Eğitim Danışmanlık Tanıtım Organizasyon Yayın San ve Tic Ltd. Şirketinin şubesi olan Edirne Final Dergisi Dershanesi Eğitim Hizmetleri Tic. Ltd. Şirketinde çalıştığını belirterek ödenmeyen işçilik alacaklarından sorumlu tutulmalarını istemiş ise de, davalıların birlikte sorumluluklarını gerektirir somut bir vaka ileri sürmediği gibi, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında da davacının uyuşmazlık konusu dönemde Edirne Final Dergisi Dershane Eğitim Hizmetleri Ltd. Şirketi bünyesinde çalıştığı, davacı tarafça uyuşmazlık konusu dönemde davalılar arasında işyeri devri, … sözleşmesi devri, birlikte istihdam gibi bir ilişki veya hileli bir işlemin varlığının ileri sürülüp kanıtlanmadığı, ticaret sicil kayıtlarında ortak ve yetkililerin ve şirket merkezlerinin farklı olduğu, organik bağ bulunmadığı, dosyaya sunulan Marka Lisans Sözleşmesi’nin 7 nci maddesinde, lisansa konu eğitim, öğretim ve yayın hizmetlerinin ve belirli ticari faaliyetin yürütülmesinde ileride kurulacak olan Final Eğitim Danışmanlık Tanıtım Organizasyon Yayın San. Ticaret Ltd. Şirketinden danışmanlık hizmeti almayı ve bu Şirketin ortaya koyacağı prensiplere aynen uymayı kabul ve taahhüt etmesinin davalılar arasında asıl işveren alt işveren ilişkisi bulunduğunu ortaya koymayacağı, işin yapılmasına ve çalışanlara ilişkin herhangi bir düzenlemenin de yer almadığı, davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketine husumet yöneltilemeyeceği, bu Şirketin işveren sıfatının bulunmadığı, davacının davalı Edirne Final Dergisi Dershanesi Eğitim Hizmetleri Tic. Ltd. Şirketi bünyesindeki çalışmalarına ilişkin alacaklarından sorumlu tutulmasının yerinde olmadığı (Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 29.09.2020 tarihli ve 2016/25209 Esas, 2020/9714 Karar sayılı kararı) gerekçesiyle davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketi vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketi yönünden davanın husumet yokluğundan reddine, diğer davalı yönünden ise davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; davalılar arasında merkez şube ilişkisi bulunduğunu alacaklardan alt işveren asıl işveren ilişkisi gereğince birlikte sorumlu tutulmaları gerektiğini ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalı Şirketler arasındaki ilişkinin hukuki niteliği ve davalı Final Eğitim Danışmanlık Şirketinin husumet ehliyeti bulunup bulunmadığına ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 … maddeleri, 4857 sayılı … Kanunu’nun 2 nci maddesi.

3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 … maddesinde yer … sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 … maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davacı tarafa yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

05.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.