Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2023/4107 E. 2023/6752 K. 08.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/4107
KARAR NO : 2023/6752
KARAR TARİHİ : 08.05.2023

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (…) Mahkemesi

Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesince Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.

Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Mahkeme kararı davalı … (Bakanlık) vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının davalı Bakanlığa bağlı Saruhanlı Devlet Hastanesinde, 01.01.2008-31.12.2012 tarihleri arasında değişen alt işverenler bünyesinde kesintisiz olarak çalıştığını, … sözleşmesinin davalı son alt işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, davacının haftanın 5 günü vardiyalı olarak günlük en az 8 saat çalıştığını, Cuma günleri ise 07.30-22.00 saatleri arasında çalıştığını, ayrıca ayda 2 … hafta sonu 24 saat nöbet tutup takip eden 2 … ise tatil yaptığını, yıllık izinlerinin tamamının kullandırılmadığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, … … ve genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
1. Davalı Bakanlık vekili cevap dilekçesinde; davacı işçi ile Bakanlık arasında … sözleşmesi bulunmadığını, müvekkili Bakanlığın işveren sıfatının bulunmadığını, davacının ihale ile … üstlenen şirketler bünyesinde çalıştığını, Bakanlığa husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

2. Davalı … Ltd. Şti. vekili davaya cevap dilekçesi sunmamış, aşamalardaki beyanlarında davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 31.05.2016 tarihli ve 2015/131 Esas, 2016/412 Karar sayılı kararı ile; … sözleşmesinin davalı işverenler tarafından 31.12.2012 tarihinde haksız feshedildiği, bu nedenle davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, davalı Bakanlığın bu alacakların tamamından asıl işveren, davalı Şirketin ise alt işveren sıfatı ile sorumlu olduğu, davacının fesih tarihi itibarı ile 70 günlük yıllık izin ücreti alacağının bulunduğu, fazla çalışma karşılığı ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağının bulunduğu, ancak hafta tatili, … … ve genel tatil günlerinde çalışma iddiasının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı … vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 10.03.2020 tarihli ve 2016/33415 Esas, 2020/4770 Karar sayılı ilâmı ile; fazla çalışma ücreti hesabının haftalık 3.5 saat fazla çalışma süresi üzerinden yapılması, yıllık izin ücreti yönünden davacı asılın beyanı alındıktan sonra yeniden bir değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerektiği ve davalı Bakanlığın harca mahkum edilmesinin hatalı olduğu gerekçeleriyle Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.

B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı … vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı Bakanlık vekili; müvekkili İdarenin işveren sıfatı bulunmadığını, işçilik alacaklarında da sorumluluğunun bulunmadığını, davalı İdare harçtan muaf olduğundan aleyhine harç yükletilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının hesap yöntemi ile davalı Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesi hususlarında toplanmaktadır.

2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 428 … maddesi, 438 … maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
.
2. 4857 sayılı … Kanunu’nun 41, 53, 59 ve 63 üncü maddeleri, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun (492 sayılı Kanun) 13 üncü maddesinin (j) bendi.

3. Değerlendirme
1. Temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz edenin sıfatı da dikkate alınarak davalı … vekilinin (3) numaralı paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

2. Gerekçeli karar başlığına dava tarihi olarak 24.04.2014 tarihi yerine 25.03.2015 tarihinin yazılması mahallinde düzeltilebilecek maddi hata olduğundan, bozma sebebi yapılmamıştır.

3. Davalı … yargı harçlarından muaf olduğu hâlde Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesi hatalıdır.

Ne var ki bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan 1086 sayılı Kanun’un 438 … maddesinin yedinci fıkrası hükmü uyarınca Mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1. Davalı … Bakanlığının diğer temyiz itirazlarının reddine,

2. Davalı tarafın Mahkeme kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının harç ve yargılama giderlerine ilişkin (4) ve (5) numaralı bentlerinin hükümden tamamen çıkartılarak yerlerine; “4-a-Davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

b-Karar tarihinde yürürlükte bulunan 492 sayılı Kanun uyarınca kabul edilen miktar üzerinden alınması gereken 641,28 TL karar ve ilâm harcından 25,20 TL peşin harcın ve 151,67 TL ıslah harcının mahsubu ile bakiye 464,38 TL harcın davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan, davalı Şirketten tahsili ile Hazineye irad kaydına,”,

“5-İşbu dava için davacı tarafça yapılan (harçlar hariç olmak üzere) 970,40 TL tebligat ve posta gideri ile 250,00 TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 1.220,40 TL yargılama giderinin kabul ret oranına göre (%99 kabul,%1 ret) 1.208,19 TL’sinin davalılardan tahsili ile davacıya verilmesine, kalan kısmının davacı üzerinde bırakılmasına,” bentlerinin yazılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Davalı … harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,

08.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.