YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/15143
KARAR NO : 2023/16291
KARAR TARİHİ : 30.10.2023
MAHKEMESİ :… Mahkemesi
SAYISI : 2019/526 E., 2020/433 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Yargıtay (Kapatılan ) 22. Hukuk Dairesince Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin … sözleşmesini fazla çalışma ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı sebeple feshettiğini beyan ederek ödenmeyen kıdem tazminatı ile fazla çalışma, … bayram ve genel tatil ücreti ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının fazla çalışma yapmadığını, alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 04.04.2016 tarihli ve 2015/215 Esas, 2016/144 Karar sayılı kararı ile; davacının fazla çalışma yaptığı ve genel tatil günlerinde de çalışmasına rağmen ücretlerinin ödendiğinin davalı tarafından yazılı belge ile ispatlanamaması karşısında … sözleşmesini davacının haklı nedene dayalı olarak feshettiği ve kıdem tazminatına hak kazandığı, dosya kapsamına, işyeri kayıtlarına, dinlenen tanık anlatımlarına nazaran işveren tarafından fazla çalışma adı altında herhangi bir ücret tahakkukunun yapılmadığı gerekçesiyle bilirkişi tarafından belirlenen ücretlerden taktiren 1/3 oranında indirim yapıldığı belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 23.10.2019 tarihli ve 2017/24492 Esas, 2019/19713 Karar sayılı ilâmıyla; davalının diğer temyiz nedenlerinin reddine karar verilerek, davacı tanığı C.Y’nin davacı ile aynı mahiyette davasının bulunması sebebiyle davacı ile menfaat birliği içerisinde olduğu, başka delillerle desteklenmeyen ve aynı işveren aleyhine aynı iddia ile açtıkları davalar nedeniyle aralarında menfaat birliği bulunan tanığın beyanının fazla çalışma iddiaları yönünden hükme esas alınmasının mümkün olmadığı, diğer davacı tanığının ise davacı ile belirli bir dönem çalışması bulunmakla birlikte söz konusu dönem alacaklarının zamanaşımına uğradığı, dosya kapsamında dinlenen davalı tanığının ifadesinde ise davacının 07.00-16.00 saatleri arasında 6 gün çalıştığının beyan edildiği, bu durumda davalı tanık beyanına göre sonuca gidilmesi gerektiği, davalı tanık ifadesine göre de davacının haftalık yasal çalışma süresini aşan 3 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücret alacağının hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek davacının haftalık 3 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek yapılan hesaplama doğrultusunda ve bozma dışında kalan alacaklar dikkate alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; ıslah dilekçesinin tebliğ edilmediğini, bu nedenle ıslaha karşı zamanaşımı def’ini ileri süremediklerini, ıslah edilen kısımların zamanaşımına uğradığını, bilirkişi raporunun hüküm kurmaya elverişli olmadığını, davalı tanık beyanlarına göre sonuca gidilmiş ise de davalının davacı ile birlikte çalıştığı süre kadar hesaplama yapılması gerektiğini, davalıya karşı davası olan tanık beyanlarına göre sonuca gidilmesinin hatalı olduğunu, davacının istifa etmesi nedeniyle kıdem tazminatı alacağına hak kazanamayacağını, ücretin hatalı belirlendiğini, davalının asıl işveren olarak sorumlu tutulmasının hatalı olduğunu ileri sürerek kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının fazla çalışma alacağının ispatı ve hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı … Kanunu’nun 41 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
30.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.