YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/13434
KARAR NO : 2023/16366
KARAR TARİHİ : 31.10.2023
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2368 E., 2023/467 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : … 13. … Mahkemesi
SAYISI : 2020/219 E., 2021/311 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekilince temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasının istenilmesi üzerine, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 31.10.2023 Salı günü tayin edilerek taraflara tebligat gönderilmiştir.
Duruşma günü davalı vekili Avukat … ile davacı vekili Avukat … geldiler.
Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verildi.
Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili işçinin 2015-2018 yılları arasında davalı Şirketin yurt dışı şantiyelerinde çalıştığını, … sözleşmesinin işverence feshedildiğini, son aylık ücretinin net 3.200,00 USD olduğunu, davalı işyerinde normal çalışmanın 08.00 ile 18.00 saatleri arasında olmasına rağmen davacı işçinin çalışmalarının 22.00’ye kadar sürdüğünü, haftanın yedi günü bu şekilde çalıştığını, hafta tatilini ise iki haftada bir kez kullanabildiğini, ayrıca dinî bayramların birinci günleri hariç olmak üzere tüm … bayram ve genel tatillerde çalıştığını belirterek fazla çalışma, hafta tatili, … bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının 17.03.2015-20.07.2018 tarihleri arasında davalı Şirketin …’da gerçekleşen Karaboğaz Gübre Fabrikası şantiyesinde ofis teknikeri olarak görev yaptığını, davacı işçinin son ücretinin 3.200,00 USD olduğunu, her ay düzenli olarak fazla çalışma ücretinin de bordroya yansıtılarak kendisine eksiksiz olarak ödendiğini, dava dilekçesinde iddia edilen gibi 08.00-22.00 saatleri arasında aralıksız olarak çalışılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, bir kişinin 2 yıl süre ile günde 14 saat aralıksız çalışma iddiasının kabul edilemeyeceğini, davacı işçinin hafta tatili izinlerini kullanmadığı iddialarının gerçek dışı olduğunu, bir işçinin normalde bu hafta iznini kullanmamasının nadiren olduğunu, eğer çalışan iznini kullanamamış veya fazla çalışma yapmış ise bu da onun alacaklarına kayıt edildiğini ve kendisine ödendiğini, davalı Şirkette … Cumhuriyeti … bayram ve genel tatilleri ile …’ın kendi ülke bayramlarında çalışma yapılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; ücret bordroları, banka kayıtları ve tanık beyanlarının bir bütün olarak değerlendirilmesi sonucu davacının aylık net 3.200,00 USD ücret aldığı, davacının fazla çalışma yaptığı, davacının yılbaşı ve dinî bayramların birinci günü hariç diğer … bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı, davalı işveren bu çalışmaların karşılığının davacıya ödendiğini imzalı ücret bordroları veya eşdeğer yazılı belgelerle ispat edemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; davacıya işe başladığı tarih itibarı ile fazla çalışma ücreti ödemesinin yapıldığını, bu ödemelerin fazlasına ilişkin hükmedilen kararın kabulünün mümkün olmadığını, davacının hafta tatili ve … bayram genel tatillerde çalıştığını ispat edemediğini belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacıya yapılan banka ödemeleri ve yapılan avans tutar ödemeleri dikkate alındığında davacının 3.200,00 USD ücret ödendiği iddiasının doğrulandığı, yine dosyada yer alan “mutabakat beyanı” başlıklı belgede davacının fesih tarihinde ödenmeyen 20 günlük ücreti 2.133,33 USD olarak gösterildiği, bu belgeye göre davacının 20 günlük ücretinin 2.133,33 USD ise 30 günlük ücretinin (2.133,33 USD x 30 gün / 20) = 3.199,99 USD olduğu, bu belge içeriğinin de davacının ücret iddiasını doğruladığı, tanık beyanlarına göre fazla çalışma yaptığı, ayda 2 hafta tatilinde çalıştığı ve … bayram ve genel tatil alacağı yönünden tanık beyanlarına göre yapılan hesaplamanın dosya kapsamına uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde belirttiği sebepleri tekrar ederek kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; ücretin miktarı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, … bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ispatı ve hesaplanması noktalarında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 371 inci maddesi.
2. 4857 sayılı … Kanunu’nun 32, 41, 44, 46, 47 ve 63 üncü maddeleri, 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un 24 ve 27 nci maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davacı yararına takdir edilen 17.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine ,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
31.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.