Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2022/252 E. 2022/1285 K. 27.01.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/252
KARAR NO : 2022/1285
KARAR TARİHİ : 27.01.2022

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : … 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : … 12. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, İlk Derece Mahkemesinin objektif, mantıksal ve hayatın olağan akışına uygun, dosyadaki verilerle çelişmeyen tespitlerine ve uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan yönleri usul ve kanuna uygun görülmüştür.
2- İlk Derece Mahkemesi kararında ücret farkı alacağına ve yol parası ücret alacağına uygulanan faiz türüne ve faiz başlangıç tarihlerine yönelik hatalı şekilde hüküm kurulduğu saptanmıştır
696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye eklenen geçici 23. madde kapsamında kamuda sürekli işçi kadrosuna geçirilen işçilerin ücretlerinin tespitinde uygulanacak kurallar belirlenmiş olup, burada söz konusu edilen Yüksek Hakem Kurulu kararıyla bağıtlanan en son Toplu İş Sözleşmesi, davacının 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu hükümlerine göre yararlandığı bir Toplu İş Sözleşmesi değildir. Bu itibarla davacının ücret farkı alacağı talebine ve yol parası fark alacağına en yüksek işletme kredisi faizi uygulanması yerinde değildir
Ayrıca İlk Derece Mahkemesi tarafından hüküm altına alınan fark ücret alacaklarının ve yol parası ücret alacağına 18/09/2021 tarihli bilirkişi raporunda gösterilen her bir dönem için belirlenen temerrüt tarihinden itibaren işleyecek faizine hükmedilmiş ise de,davacı işçinin iş sözleşmesinde ücrete ilişkin olarak bir ödeme günü belirlenmiş değildir. Bu alacağa dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekli iken, yazılı şekilde faize hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından kararın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA, yukarıda yazılı sebepten, İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının ücret fark alacakları ve yol parası fark alacakları ; bentlerinin tamamen çıkartılarak yerine;
“ -Brüt 3.024,48 TL fark ücret alacağı talebinin kabulü ile; brüt 500 TL’lik kısmına dava tarihinden,bakiyesine ıslah tarihinden itibaren işleyecek bankalarca uygulanan en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
“ -Brüt 2.492,00 TL yol parası ücret alacağı talebinin kabulü ile; brüt 300 TL’lik kısmına dava tarihinden,bakiyesine ıslah tarihinden itibaren işleyecek bankalarca uygulanan en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,”rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.01.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.