YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/17385
KARAR NO : 2023/139
KARAR TARİHİ : 10.01.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/394 E., 2022/3069 K.
DAVA TARİHİ : ….07.2017
KARAR : İstinaf başvurularının esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : … Batı 4. … Mahkemesi
SAYISI : 2019/37 E., 2020/303 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili ve davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 08.03.2012-14…..2017 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde çalıştığını, 22…..2016 tarihinde emekliliğe hak kazandığını ancak çalışmaya devam ettiğini, … sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, işletme müdürü olarak çalışan davacının etlerin satın alınması, nakliyesi, işlenmesi, satılması ve tahsilatların yapılmasından sorumlu olduğunu, yapılan satıştan prim aldığını, ücretinin elden ödendiğini ve ücretinden muhtelif aylarda kesinti yapıldığını, fazla çalışma yapmasına ve tatil günleri çalışmasına rağmen bu çalışmaların karşılığı ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, bakiye ücret alacağı, prim alacağı, fazla çalışma ücreti alacağı, hafta tatili ücreti alacağı, … bayram ve genel tatil ücreti alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, yıllık izin ücreti alacaklarının yasal faiziyle tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; talep konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının, toptan et satış işi yapılan işyerinde 08.03.2012-22…..2016 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, etleri teslim alıp davalı Şirkete getirdiğini, bunun haricinde görevi ve yetkisi bulunmadığını, fazla çalışma yapmadığını ve asgari ücret üzerinden aldığı ücretinin tam olarak ödendiğini, prim aldığı iddiasının gerçek dışı olduğunu, ücretinden kesinti yapılmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının davalı işyerinde 08.03.2012-22…..2016 tarihleri arasında çalıştığı, davacının emsal ücret araştırmalarına göre belirlenen kıdem tazminatına esas giydirilmiş brüt ücreti 2016 yılı kıdem tazminatı tavanını aştığından kıdem tazminatı tavanının esas alındığı, yapılan yargılama sonunda işçinin ödenmemiş fazla çalışma alacağı bulunduğu anlaşılmakla kıdem tazminatına hak kazandığı sonucuna varıldığı, davacı işçinin ücretinde kesinti olduğunu ispatlayamadığından bakiye ücret talebinin ve hafta tatili kullanmadan 7 günlük periyotta kesintisiz çalıştığını ispatlayamadığından hafta tatili ücretinin reddi gerektiği, çalışma süresine göre hak kazandığı izin sürelerini kullandığının ispat yükü işverene ait olup işveren tarafından hak kazandığı 56 günlük izin süresini kullandığına ilişkin işçinin imzasını taşıyan izin defteri, izin yazısı belge, delil sunulmadığından izin ücreti talebinin yerinde olduğu, işveren tarafından sunulan imzalı ve tahakkuk bulunan bordrolar gerçek ücret üzerinden düzenlenmediğinden bu dönemler yönünden bordrolardaki fazla çalışma saati esas alınmak suretiyle davacı işçinin hak kazanabileceği fark fazla çalışma alacağının hesaplanarak hüküm altına alındığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1.Davacı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle müvekkilinin 22…..2016 tarihinde emekli olduğunu ancak çalışmasının 14…..2017 tarihine kadar devam ettiğini, bu tarihe kadar ödenmeyen ücret ve prim alacaklarının bulunduğunu, davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığını ve 07.10.2019 tarihli dilekçe ile ıslah talebinde değil bedel artırım talebinde bulunulduğunu ve harç tamamlama işlemi yapıldığını, bu nedenle zamanaşımına uğrayan alacak bulunmadığını, zamanaşımı olgusunun dava tarihine göre belirlenmesi gerektiği belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
2. Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle davacının müvekkili işyerinde 08.03.2012-22…..2016 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, işletme müdürü olarak çalıştığı iddiasının gerçek dışı olduğunu, zira işyerinde müvekkili dışında sadece iki kişi çalıştığını, fazla çalışma yapmayan davacının asgari ücretle çalışmış olduğunu, prim ödemesi yapılmadığını, … sözleşmesinin davacı tarafın kendi işyerini açması nedeniyle sona erdirildiğini, Mahkemece kabul edilen ücretin hatalı tespit edilmiş olduğunu, yıllık izinlerini kullandığını belirterek Mahkeme kararının kaldırılarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının davalı işyerinde etlerin satın alınması, nakliyesi, işlenmesi, tahsilatların yapılması işlerinden sorumlu olduğu, dosya kapsamında ispatlanan fazla çalışma ücreti alacağının bulunduğu, davacı tarafından feshin haklı nedene dayandığı, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları doğrultusunda hizmet süresinin tespit edildiği, 22…..2016-14…..2017 tarihleri arasında çalışmasının devam ettiği iddiasının ispatlanmadığı, tanık beyanları ile davacının yaptığı … gereğince işletme müdürü statüsünde emsal ücret araştırması esas alınarak ücret tespitinin dosya kapsamına uygun olduğu, davacının yıllık izinlerini kullandığına dair imzalı yıllık izin belgesi sunulmadığı, davacının prim ödemesi iddiasının ispatlanmadığı, imzalı bordrolardaki tahakkuklar gereğince gerçek ücret üzerinden fark fazla çalışma alacağı hesabı ile tahakkuk olmayan dönemlerde tanık beyanları değerlendirilerek fazla çalışma ücreti tespitinde bir aykırılığın bulunmadığı, davacı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 107 nci maddesi doğrultusunda harç tamamlama yapıldığı belirtilerek talep miktarlarını artırmış ise de davanın kısmi dava olarak açıldığı, bu doğrultuda ıslah talebine karşı ileri sürülen zamanaşımının def’inin dikkate alınmasında bir hatanın bulunmadığı gerekçeleriyle tarafların istinaf başvurularının ayrı ayrı 6100 sayılı Kanun’un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz başvuru dilekçesinde istinaf başvurusundaki sebepler ve resen nazara alınacak sair nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının eksik incelemeye dayalı olduğunu belirterek kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, çalışma süresinin tespiti, ücret ve prim iddiasının ispatı, davanın belirsiz alacak davası olarak açılıp açılmadığı ve buna bağlı olarak zamanaşımı savunmasına değer verilip verilmeyeceğine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Kanun’un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 6100 sayılı Kanun’un 107 ve 109 uncu maddeleri ile 4857 sayılı … Kanunu’nun 32 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.