YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/9460
KARAR NO : 2021/13454
KARAR TARİHİ : 30.09.2021
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini iddia ederek, bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 27.02.2020 tarihli kararıyla İlk Derece Mahkemesi kararı yıllık izin yönünden bozulmuş, bozma ilamına uyan Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, bozma kararı öncesinde hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının çalışma süresi boyunca hak etmiş olduğu izin süresinin 260 gün olduğu, sadece 37 gün izin hakkını kullandığı ve dolayısıyla 223 gün kullanılmayan izin süresinin bulunduğu kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 27.02.2020 tarihli kararıyla ilk derece mahkemesi kararı, davacı asilin çalışma süresi boyunca kaç gün yıllık izin kullandığı konusunda beyanının alınması ve oluşacak sonucuna ve tüm dosya kapsamına göre bir karar verilmesi yönünden bozulmuştur. Bozmaya uyan Mahkemece davacı asilin beyanı alınmış, davacı 01.Eylül den 30 Hazirana kadar çalıştığını, yazın kursun kapandığını, Temmuz – Ağustos aylarında tatil olduğunu, Eylül ayında tekrar başladıklarını, yaz dönemi haricinde yıllık izin kullanmadıklarını, öyle bir hakları olmadığını beyan etmiş, Mahkemece davacının beyanı gerekçe gösterilerek yılda iki ay izin kullandığı, izin ücreti alacağının bulunmadığı kabulü ile alacağın reddine karar verilmiştir. Ancak davacının davalı tarafından düzenlenen kursta usta öğretici olarak çalıştığı, yapılan işin niteliği ve tatil dönemlerinde ücret ödemesi yapılmadığına dair davacı savunması dikkate alındığında anılan dönemlerde ücretin ödenip ödenmediği araştırılmaksızın talebin reddi hatalı olmuştur. Tatil dönemlerinde ücretin ödenmediğinin anlaşılması halinde izinli bulunan sürenin yıllık izinden sayılması mümkün değildir. Mahkemece davacının ilgili dönemlerde ücretinin ödenmediğinin anlaşılması halinde yıllık izne hak kazanacağı değerlendirilerek hesaplama yapılması gerekirken eksik inceleme ile talebin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 30.09.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.