Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2021/7539 E. 2021/11510 K. 13.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/7539
KARAR NO : 2021/11510
KARAR TARİHİ : 13.09.2021

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı firmada 29.04.2006 – 02.07.2014 tarihleri arasında şef garson olarak aralıksız çalıştığını, son ücretinin net 1.500,00 TL olduğunu, sigorta bildirimlerinin 29.04.2006–24.05.2009 tarihleri arasında … Su Rst. İş. ve Su Ür. Tic. Ltd. Şti., 25.05.2009–18.12.2011 tarihleri arasında … Su Ürn. A.Ş. ve 20.12.2011– 02.07.2014 tarihleri arasında davalı şirket üzerinden gösterildiğini, işyerlerinin personelle birlikte el değiştirmesi sebebiyle bu farklılığın olduğunu, çalıştığı dönemin kesintisiz olması ve işyerlerinin personeliyle birlikte devredilmesinden dolayı 2006 – 2014 yılları arasında davalı şirkette çalıştığını, 15 yıl sigortalılık süresi ile 3600 prim ödeme gün sayısını doldurması ve hak ettiği ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini 02.07.2014 tarihinde haklı olarak feshettiğini, fazla mesai yaptığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, bu konuda Çalışma Bakanlığının davalı işyerinde denetim yaptığını ve fazla mesai ücretlerinin 2014/Mayıs ayı bordrosuna yansıtıldığını ve müvekkilinin hesabına bir kısmının yatırıldığını, bu durumun diğer işçilere de uygulandığını, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, önceki yıllara ait izinlerini kullandığını, 2014 yılına ait izinlerini kullanmadığını ve kullanmadığı izin ücretinin ödenmediğini, Haziran ayına ait ücreti ödenmediğinden dolayı 1 aylık ücret alacağı bulunduğunu iddia ederek kıdem tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Yargıtay ( Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 25/06/2019 tarih 2019/4402 esas 2019/13939 karar sayılı ilamıyla, davacının hizmet süresi yönünden davalı şirket ile dava dışı şirkteler arasında işyeri devri olduğu, hizmet süresi bakımından tüm sürenin dikkate alınması gerektiği ve davalı tarafından yapılan fazla mesai ücreti ödemesinin brüt olarak mahsubunun gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, süresi içerisinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 25.06.2019 tarih 2019/4402 esas 2019/13939 karar sayılı ilamıyla davacının davalı şirket nezdinde 29.04.2006-03.07.2014 tarihleri arasında çalıştığı kabul edilmesine rağmen, mahkemece yıllık izin ücreti alacağı hesaplanırken davacının sadece son işveren olan davalı şirket nezdinde 20.12.2011-03.07.2014 tarihleri arasında çalışmış gibi, kıdemi 5 yılın altında kaldığı kabul edilerek yıllık 14 gün üzerinden izin ücreti hesaplanarak sonuca gidilmesi hatalıdır.
3- Yine bozma ilamında, davacı tarafa yapılan fazla mesai ücreti ödemesinin brüt olarak hesaplanarak, bulunan miktardan mahsubunun gerektiği belirtilmesine ve mahsubun, davacının bozma ilamında kabul edilen hizmet süresi ve ıslah tarihi olan 30.12.2014 tarihi dikkate alınarak bulunacak fazla mesai ücreti alacağından net olarak ödenen 3.572,71 TL fazla mesai ücreti brüte çevrilerek yapılması gerektiği açıklanmasına rağmen, yine hatalı olarak davacının son dönem çalışması olan 20.12.2011-03.07.2014 tarihleri arasındaki dönem için fazla mesai hesabı yapılıp mahsup yoluna gidilmesi hatalı olup tekrar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 13.09.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.