Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2021/7151 E. 2021/11616 K. 13.09.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/7151
KARAR NO : 2021/11616
KARAR TARİHİ : 13.09.2021

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş akdinin haksız yere feshedildiğini iddia ederek kıdem-ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram-genel tatil, ücret ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş akdinin görülen lüzum üzerine müvekkil firma tarafından tüm hakları ödenmek suretiyle feshedildiğini, davacının imzalamış olduğu ibraname ile tüm hak ve alacakları yönünden müvekkil firmayı ibra ettiğini, toplam 12.583,18 TL tutarındaki kıdem ve ihbar tazminatı bedelinin Finansbank’ a ait 3 adet çek ile ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2016/21010 esas 2020/5439 karar sayılı ilamı ile davacının gerçek ücretine göre fazla çalışma ücretinin hesaplanması ve ödenen miktarların mahsup edilmesi gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda mahkemece bozma ilamı sonrasında hükme esas alınan 08.01.2021 tarihli bilirkişi raporunda, 2010 Ağustos-2012 Mart ayları arasında bordrolarda fazla mesai tahakkuku bulunmadığından bu dönemlerde bozma öncesi alınan rapordaki gibi davacının haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı kabulü ile hesaplama yapıldığı belirtilmiştir. Ancak bozma öncesi hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının gündüz ve gece vardiyalarında çalıştığı tespit edilerek gece vardiyasında çalıştığı dönemde haftalık 15 saat, gündüz vardiyasında çalıştığı dönemde ise haftalık 6 saat fazla mesainin olduğu belirtilmiş, Dairemizce de bu konuda bir bozma yapılmamakla bu husus kesinleşmiş olup, davalı yararına usuli kazanılmış hak oluşmuştur. Bu halde yukarıda anılı dönem yönünden davacının gündüz vardiyasında çalıştığı dönemlerde haftalık 6 saat, gece vardiyasında çalıştığı dönemlerde ise haftalık 15 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile sonuca gidilmesi gerekirken, davacının tüm haftalar 15 saat fazla mesai yaptığının kabulü ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Yine mahkemece bozma öncesi fazla mesai ücretinin davacı tarafça tanıkla ispat edilmesi nedeni ile 1 /3 indirim uygulanmış olmasına rağmen, bozma sonrası mahkemece bordrolarda fazla mesai tahakkuku bulunmayan ve tanık anlatımları ile ispat edilen 2010 Ağustos-2012 Mart ayları arasındaki dönem yönünden usuli kazanılmış hak doğrultusunda bir indirim uygulanması gerekirken bu husus gözetilmeksizin karar verilmesi de hatalı olmuştur.
Davalı tarafça Mart 2012-Aralık 2013 arasında davacıya bordrolar ile fazla mesai ödendiği bildirilmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise hangi aylar ödeme olduğu belirtilmeksizin 1.661,00 TL’nin ödendiği belirtilmiştir. Bu halde mahkemece gerekirse ek rapor almak sureti ile belirtilen tarihler arasında hangi dönemlerde davacıya ne kadar fazla mesai ücreti ödendiğinin denetime elverişli olarak belirlendikten sonra ilk bozma ilamı doğrultusunda, ödenen miktarların bu dönem yönünden hesaplanan fazla mesai ücretinden mahsup edilmesi gerekmektedir.
Bu açıklanan nedenlerle birlikte mahkemece verilen ilk karar davalı tarafın temyizi üzerine bozulmasına rağmen, usuli kazanılmış hakka riayet edilmeksizin bozma sonrası davalı aleyhine daha fazla fazla mesai ücretinin kabulüne karar verilmesi de ayrıca hatalı olup mahkeme kararının bu sebeplerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.